Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την εξέγερση που ακολούθησε, ο Δεκέμβρης του 2009 ήταν η πρώτη σοβαρή δοκιμασία για το κράτος να αποτρέψει κάθε εξεγερτική διάθεση και να τη περιορίσει σε “ειρηνικούς εορτασμούς μνήμης” προσπαθώντας να αποδείξει ότι μπορεί να επιβάλλει την τάξη. Ήδη από το βράδυ του Σαββάτου κόσμος συγκεντρώνεται στο σημείο της δολοφονίας όπου εκδηλώνεται ένα πρώτο δείγμα της έντασης που θα ακολουθήσει. Το ίδιο βράδυ η αστυνομία πραγματοποιεί κινηματογραφική εισβολή στο αναρχικό στέκι Ρεσάλτο στο Κερατσίνι συλλαμβάνοντας τους 22 παρευρισκόμενους. Λίγη ώρα μετά, καταλαμβάνεται αυθόρμητα το Δημαρχείο Κερατσινίου από αλληλέγγυους/ες με αίτημα την άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων, το οποίο με τη σειρά της εκκενώνεται και συλλαμβάνονται άλλα 41 άτομα. Με την κίνηση αυτή, το κράτος κάνει ένα βήμα μπροστά προσβλέποντας στη νομιμοποίηση των κατασταλτικών του επιλογών υποβοηθούμενο από ένα όργιο τρομοϋστερίας και ιδεολογικής κατήχησης έτσι όπως διεξάγεται εδώ και καιρό από τα ΜΜΕ. Ταυτόχρονα θέλει να στείλει ένα μήνυμα σε όλο και περισσότερους αγωνιζόμενους ότι θα υπάρχουν σκληρά αντίποινα για τη δράση τους καθώς και να αποτραβήξει μια μερίδα αναρχικών από τα τεκταινόμενα του δρόμου.
Την Κυριακή 6/12 πραγματοποιείται πορεία στο κέντρο της Αθήνας όπου πλήθος κόσμου συγκρούεται με τις δυνάμεις καταστολής και επιτίθεται σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους. Η πρυτανεία καταλαμβάνεται και λειτουργεί ως χώρος αντίστασης και προστασίας από τις ορδές των ένστολων δολοφόνων. Με αφορμή την κατάληψη και την υποτιθέμενη δολοφονική επίθεση στον πρύτανη Χ.Κίττα επανέρχεται η γνωστή μιντιακή παραφιλολογία για το περιβόητο “ζήτημα της κατάργησης του ασύλου”. Παράλληλα η Νομική σχολή τελεί υπό κατάληψη. Την ίδια στιγμή η αστυνομία ψεκάζει με χημικά όσους βρίσκονται μέσα στο στέκι Μεταναστών ενώ εισβάλλει βίαια στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Ιωαννίνων(αλλά και σε γύρω σπίτια) διεξάγοντας σωματική έρευνα και τρομοκρατώντας. Η μέρα θα μετρήσει εκατοντάδες (προληπτικές)προσαγωγές και αρκετές συλλήψεις, ενώ μια διαδηλώτρια η Αγγελική Κουτσουμπού βρίσκεται στην εντατική σοβαρά τραυματισμένη, όταν άντρας της ομάδας Δ οδηγεί τη μηχανή του καταπάνω της χτυπώντας την παράλληλα με γκλοπ. Την ίδια ώρα, πολύς κόσμος μετά τις συγκρούσεις του κέντρου βρίσκεται έξω από τα δικαστήρια Πειραιά αλληλέγγυος στους συλληφθέντες του Ρεσάλτο και του Δημαρχείου. Την επόμενη μέρα, λαμβάνει χώρα πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο ενώ σε πολλές περιοχές της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της επαρχίας, μαθητές συγκρούονται με την αστυνομία, επιτίθενται σε αστυνομικά τμήματα, δείχνοντας ότι η ζωή είναι στους δρόμους και όχι στις αίθουσες-φυλακές των σχολείων. Τη Τρίτη 8/12, η αστυνομία απαγορεύει την αντικατασταλτική συγκέντρωση που είχε καλεστεί στα προπύλαια στρατοπεδεύοντας στο χώρο και εμποδίζοντας την προσέλευση του κόσμου,
Απ΄ την απαρχή της παρούσας πολιτικής διαχείρισης, το νέο δόγμα της κατασταλτικής πολιτικής εκφράστηκε μέσα από μια σειρά ενεργειών με γενικούς άξονες τη γενικευμένη αστυνομοκρατία, την απόπειρα ποινικοποίησης όλων των μέσων αντίστασης, ακόμα και των διαπροσωπικών συντροφικών σχέσεων, την εγκληματοποίηση αντικαθεστωτικών πολιτικών χώρων και αντιστεκόμενων κοινωνικών κομματιών καθώς και την απόσπαση μιας νέου τύπου συναίνεσης στις επιταγές της κυριαρχίας( συμμαχία κράτους-πολίτη για την πάταξη περιθωριακών στοιχείων κλπ ). Από τις πρώτες μέρες της νέας διακυβέρνησης εγκαθίσταται αστυνομικός στρατός κατοχής στα Εξάρχεια, εφευρίσκονται γιάφκες, συλλαμβάνονται αγωνίστριες με πλαστές κατηγορίες και με τη λογική του ιδιώνυμου βαφτίζονται τρομοκράτες, συλλήψεις και αναβαθμισμένες κατηγορίες αποδίδονται σε αντιστεκόμενους στις κρατικές δολοφονίες μεταναστών ( θανάσιμος βασανισμός του Μ.Καμράν Ατίφ στο Α.Τ Νίκαιας), ρεκόρ προσαγωγών και συλλήψεων διαδέχεται τη δυναμική συμμετοχή διαδηλωτών στη πορεία της 17ης Νοέμβρη όπως και στα εκτεταμένα συγκρουσιακά γεγονότα με αφορμή τον ένα χρόνο από τη δολοφονία της 6/12/08.
Μια ακόμη αιχμή της νέας κατασταλτικής επέλασης διαγράφεται μέσα από το ζήτημα της κατάργησης του ασύλου (μια άλλωστε διαχρονική αξία για τους επίδοξους διαμορφωτές της κοινής γνώμης).Το Διοικητικό Συμβούλιο της Νομικής προτείνει τη λήψη μέτρων “προστασίας του ασύλου” στη σύνοδο των πρυτάνεων που περιλαμβάνουν το κλείσιμο της πόρτας του πανεπιστήμιου στους μη έχοντες φοιτητική ταυτότητα νομικής, την απομάκρυνση των αντιεξουσιαστικών καταλήψεων, την αποτροπή όποιας εκδήλωσης δεν έχει πάρει την άδεια του πρύτανη, τη δημιουργία ειδικής ομάδας ελέγχου των εισόδων και βάζοντας λουκέτο τις μέρες και ώρες που δεν γίνονται μαθήματα. Αντίστοιχες κατευθύνσεις προωθούνται στα πανεπιστήμια όπως και στο πάντειο με τον αποκλεισμό της σχολής μια μέρα αρχύτερα απ΄το καθιερωμένο κλείσιμο πριν την 17η Νοέμβρη, τον καθαρισμό των αφισών εν ίδει αποστείρωσης και μια γενικότερη πολιτική αστυνόμευσης. Άλλωστε γνωστή είναι και η συμβολή των πανεπιστημίων(βλέπε Πάντειο) στη διαμόρφωση κατασταλτικών πολιτικών μέσω στοχευμένων ερευνητικών προγραμμάτων.
Η επιλογή της κυβέρνησης είναι να μην επωμιστεί αυτή το βάρος της κατάργησης του ασύλου (το οποίο αποτελεί θέμα ταμπού ειδικά για το ΠΑΣΟΚ) αλλά να δημιουργήσει συνθήκες τέτοιες ώστε η επιβολή της τάξης στα πανεπιστήμια να μετατίθεται στην αρμοδιότητα των πρυτανικών αρχών. Δεν θα είναι η “κακή” αστυνομία που θα καταστέλλει τους “βιαιοπραγούντες” καταληψίες-διαδηλωτές, αλλά η ίδια η αστυνομική λειτουργία του πανεπιστημίου που θα αποτρέπει την παρουσία τους. Κι όλα αυτά για να διαφυλαχτεί η “ελεύθερη διακίνηση ιδεών και η επιστημονική έρευνα” με άλλα λόγια ο καθηγητικός μονόλογος και η παραγωγή ανθρώπινου δυναμικού για τις ανάγκες του κράτους και του κεφαλαίου. Δε στεκόμαστε στις δημοκρατικές ρητορείες περί ασύλου, αντιστεκόμαστε στα νέα μέτρα πειθάρχησης των αντισυμβατικών-ανταγωνιστικών κινήσεων μέσα και έξω απ΄τις σχολές, αναπτύσσοντας εκείνη την δυναμική που εξορίζει την αστυνομία από τα εγχειρήματα και τους χώρους ύπαρξης μας μακριά από λογικές επίκλησης θεσμοθετημένων “ελευθεριών” και δικαιωμάτων.
Σε μια πράξη ρήξης με την κατεστημένη λειτουργία του πανεπιστημίου καταλαμβάνουμε την πρυτανεία του Παντείου, τοποθετώντας ένα σημείο συνδιαμόρφωσης των συλλογικών μας αρνήσεων στην πόλη και τη σχολή, ανιχνεύοντας μια δυνατότητα αντίστασης στην επιβολή των νέων κατασταλτικών όρων της δημοκρατίας, επιζητώντας την αλληλεγγύη με όλους τους διωκόμενους συλληφθέντες και αποδέκτες της βίας των κρατικών θεσμών.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ
ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ
ΝΑ ΑΝΑΚΟΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 14-12 στις 15:00μμ στο κτίριο της πρυτανείας
*(η προκήρυξη της κατάληψης του κτιρίου της πρυτανείας στις 14 δεκέμβρη 09, μια πρωτοβουλία της κατάληψης αιθρίου και του αντιεξουσιαστικού στεκιού παντείου για τα γενονότα και την καταστολή των προηγούμενων ημερών.)