Την Κυριακή 26 Οκτώβρη έπεσε νεκρός ο 24χρονος μετανάστης πακιστανικής καταγωγής Μοχάμεντ Ασράφ.Αυτό ήταν το αποτέλεσμα μιας βάρβαρης καταδίωξης και ξυλοδαρμού των μπάτσων στην Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη,εναντίον των μεταναστών που περίμεναν για την υποβολή μιας αίτησης ασύλου.
Δε θα κάτσουμε να αναλωθούμε στις ηλίθιες εκδοχές που έδωσαν οι μπάτσοι για το περιστατικό αυτό.Ήδη οι συνθήκες που επικρατούν και υφίστανται όσοι περιμένουν για ένα χαρτί που θα τους προσφέρει άσυλο ,συνθέτουν ένα φόντο αρκετά εγκληματικό,τόσο που μια τέτοια δολοφονία να έρχεται ως ’’φυσική’’ συνέχεια.
Τη Δευτέρα 27 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε πορεία που την καλούσε η πακιστανική κοινότητα και η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο με συμμετοχή μεταναστών και αλληλέγγυων.
Ο ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου του μετανάστη δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό και άσχετο με τις συνθήκες που επικρατούν .Απο το νέο ευρωπαϊκό νόμο περί μετανάστευσης,που δημιουργεί στρατόπεδα συγκέντρωσης για όσους ψάχνουν μια καλύτερη τύχη,μέχρι την ντόπια μεταναστευτική πολιτική(όπως αυτή διαμορφώνεται στην κατάσταση που επικρατεί με τους Αφγανούς μετανάστες στην Πάτρα) και από τους μπάτσους-φονιάδες σε μια κοινωνία που σιωπηρά συναινεί σε τέτοιου είδους φαινόμενα,ένα πράγμα γίνεται φανερό,το κράτος επιτίθεται και κάποιοι κουνούν συγκαταβατικά το κεφάλι ή μήπως όχι…
Ως απάντηση στο γεγονός της κρατικής δολοφονίας, πακιστανοί μετανάστες και σύντροφοι αυθόρμητα κλείνουν την οδό Πέτρου Ράλλη. Εκεί ο πρόεδρος της πακιστανικής κοινότητας προσπάθησε να εκτονώσει την κατάσταση, καλώντας τους μετανάστες να ανέβουν στο πεζοδρόμιο για να συνεχιστεί η ροή της κυκλοφορίας, κάτι που τελικά δεν κατάφερε. Από το περιστατικό της δολοφονίας μέχρι και σήμερα οι προσαγωγές και οι βασανισμοί μεταναστών καλά κρατούν. Όμως επειδή τίποτα δεν μένει αναπάντητο και όλα συνεχίζονται, την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου αναρχικοί και μετανάστες έκλεισαν ξανά και τα δύο ρεύματα της Πέτρου Ράλλη, δείχνοντας έτσι ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί αδιαμεσολάβητα και αυτοοργανωμένα.
Όσοι νομίζουν ότι σε τέτοιου είδους περιστατικά θα είμαστε απλοί παρατηρητές είναι γελασμένοι. Δε γινόμαστε συνένοχοι ούτε στα εγκλήματα του κράτους ούτε των αφεντικών. Στεκόμαστε πλάι σε αυτούς που αγωνίζονται για ελευθερία και αξιοπρέπεια και εχθρικά σε όλους όσους σφυρίζουν αδιάφορα ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Οι πράξεις αυτές είναι επιθετικές και υποδηλώνουν πόλεμο, ένα πόλεμο στον οποίο έχουμε πάρει θέση…