Από τον Δεκέμβρη του 2022, μέχρι και σήμερα, εκτυλίσσεται ένας αγώνας από τους ανθρώπους της Τέχνης, πρωτοφανής σε διάρκεια και ένταση για τα τελευταία χρόνια. Με αφορμή το Προεδρικό Διάταγμα 85, το οποίο εξισώνει τα πτυχία των αποφοίτων των δραματικών σχολών με απολυτήρια λυκείου, ανοίγει ο δρόμος για την υποτίμηση των εργασιακών δικαιωμάτων των καλλιτεχνών, και την χειροτέρευση των μισθολογικών συνθηκών του κλάδου τους. Αποτελεί ένα ακόμη μέτρο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, που σκοπό έχει την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας παιδείας. Η αδήλωτη εργασία, η υποχρηματοδότηση, η εργασιακή επισφάλεια, έννοιες που οι καλλιτέχνες γνωρίζουν καλά, γίνονται όλο και πιο έντονες στο έργο και τη ζωή τους. Έτσι, ξεκινάει ένα κύμα καταλήψεων στις δραματικές σχολές της χώρας, με κύριο αίτημα την κατάργηση του ΠΔ 85.
Έχοντας την στήριξη της κοινωνίας με το μέρος τους, οι καλλιτέχνες προχωρούν σε κλιμάκωση του αγώνα τους, με μαζικές πορείες, καλλιτεχνικά δρώμενα, και κατάληψη μερικών εμβληματικών θεάτρων, και την μετατροπή τους σε κέντρα αγώνα. Σχεδόν καθημερινά κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας κλείνουν, είτε λόγω των συνεχών μαζικών πορειών, είτε λόγω των συναυλιών έξω από τα κατειλημμένα θέατρα. Το κίνημα αυτό φαίνεται πως αποτελείται από ανθρώπους έτοιμους να κλιμακώσουν των αγώνα τους, μέχρι την νίκη.
Η σύνδεση του αγώνα ενάντια στο ΠΔ 85 με τον αγώνα ενάντια στην γενικότερη υποτίμηση των ζωών μας είναι εμφανής. Η επίθεση στον πολιτισμό αποτελεί και επίθεση σε όλη την κοινωνία, την οποία το κράτος και το κεφάλαιο επιθυμούν να υποτάξουν ολοκληρωτικά, με σκοπό την κυριαρχία και το κέρδος. Κόντρα στην σάπια εμπορευματοποιημένη κουλτούρα και τον πολιτισμό του χρήματος, οι καταληψίες και οι αγωνιζόμενοι σπουδαστές υπερασπίζονται την τέχνη ως μέσο χειραφέτησης του ανθρώπου, ως κάτι που μπορεί να έχει το κάθε μέλος της κοινωνίας. Ενάντια στους παιδοβιαστές καλλιτεχνικούς διευθυντές και την εξουσία που τους δίνει ποινές χάδια, οι αγωνιζόμενοι καλλιτέχνες προάγουν τις αξίες της αλληλεγγύης και της ισότητας.
Στηρίζουμε τις κατειλημμένες σχολές και θέατρα ηθικά-υλικά-πολιτικά, όχι μόνο επειδή οι ίδιες στρέφονται ενάντια στους γδάρτες των ζωών μας, το κράτος και το κεφάλαιο, αλλά επίσης επειδή πιστεύουμε πως η τέχνη που προέρχεται «από τα κάτω» μπορεί να επανανοηματοδοτήσει το περιεχόμενο των ζωών μας, να δώσει νέα ώθηση στους ανθρώπους να αλλάξουν αυτό το σαθρό σύστημα, που μόνο καταπίεση και εκμετάλλευση μπορεί να μας δώσει.
Μακριά από επαγγελματίες επαναστάτες και συνδικαλιστές, με συνελεύσεις στις κατειλημμένες σχολές και θέατρα, με μαζικότητα στους δρόμους, και με τεράστια κοινωνική στήριξη, οι συνειδήσεις που γεννιούνται αυτή τη στιγμή έχουν επιφέρει έναν ήδη νικηφόρο αγώνα.
Κόντρα στην εξουσία και την υποτίμηση των ζωών μας, στηρίζουμε έναν πολιτισμό για την κοινωνική πλειοψηφία, έναν πολιτισμό ικανό να διευρύνει το πνεύμα και να συμβάλλει στον αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση.
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ
10 – 100 – ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ