ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ
Την Τετάρτη 18 Μαρτίου, η Κατερίνα Γκουλιώνη βρίσκεται νεκρή στο πλοίο κατά τη διάρκεια μεταγωγής από τις φυλακές Θήβας στη Νεάπολη Κρήτης. Η Κατερίνα, μια μάχιμη αγωνίστρια των φυλακών, με συμμετοχή στην εξέγερση και στην απεργία πείνας του Νοέμβρη, αρνιόταν και διεκδικούσε την κατάργηση της εξευτελιστικής διαδικασίας της κολπικής εξέτασης, με αποτέλεσμα να μπει στο στόχαστρο των ανθρωποφυλάκων, αντιμετωπίζοντας τη μέγγενη των πειθαρχικών των φυλακών.
Οι φυλακές, ένα οργανικό κομμάτι του εκμεταλλευτικού συστήματος στο οποίο εξοβελίζονται κατά βάση φτωχοί, μετανάστες και χρήστες ουσιών, αποτελούν χώρους στους οποίους πραγματοποιούνται βασανιστήρια. Η κολπική και πρωκτική εξέταση, καθώς και η απομόνωση που ακολουθεί, αποτελούν εδώ και κάποια χρόνια πάγια πρακτική βασανισμού στις γυναικείες φυλακές. Έτσι λοιπόν, ο τιμωρητικός χαρακτήρας του εγκλεισμού ενισχύεται με θεσμικούς τρόπους βιασμού και υποβιβασμού του γυναικείου σώματος, που έχει στόχο την αποδόμηση της προσωπικότητας των κρατουμένων και την υποταγή στα κελεύσματα των δεσμοφυλάκων. Κελεύσματα, βέβαια, που κατά καιρούς βρίσκουν απέναντι τους τη σθεναρή άρνηση των κρατουμένων. Ως απάντηση στη δολοφονία της Κατερίνας και στις συνθήκες κράτησης στις φυλακές, την Κυριακή 22 Μάρτη, κρατούμενες από τον Κορυδαλλό και τη Θήβα εξεγείρονται.
Στις φυλακές Θήβας οι γυναίκες της Β’ πτέρυγας, διεκδικώντας την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους, ξεσηκώνονται και ανάβουν φωτιές, με αποτέλεσμα να καεί ολοσχερώς η Β’ πτέρυγα των φυλακών.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΕΣ-ΟΣΟΥΣ
ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΘΗΒΑΣ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ, ΦΥΛΑΚΕΣ,
ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ