Τη Δευτέρα 23 Νοέμβρη γύρω στις 9:30 το βράδυ, μια ομάδα περίπου σαράντα φασιστοειδών, με κάποιους από αυτούς να φοράνε εθνόσημο, επιτέθηκε σε δύο μαγαζιά μεταναστών στις προσφυγικές πολυκατοικίες του Νέου Κόσμου. Συγκεκριμένα, τα φασιστοειδή χτύπησαν τέσσερις από τους μετανάστες που βρίσκονταν στο χώρο, πήραν τα λεφτά από το ταμείο και προξένησαν υλικές ζημιές στις προσόψεις και στα εμπορεύματα των μαγαζιών, ενώ ταυτόχρονα απειλούσαν τους μετανάστες με ρατσιστικές προτροπές του στυλ ¨να φύγετε από την Ελλάδα¨. Λίγο αργότερα και ενώ οι μετανάστες είχαν δει δύο από τα φασιστοειδή να μπαίνουν σε κοντινή πολυκατοικία, εμφανίστηκε η αστυνομία η οποία για αποπροσανατολισμό και για να βοηθήσει τους ρατσιστές, έβαλε χειροπέδες στους μετανάστες προσπαθώντας να δείξει πως το γεγονός αποτελούσε ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ τους και πως οι δύο που κατέφυγαν στην πολυκατοικία ήταν απλώς παιδιά που έπαιζαν μπάσκετ και δεν σχετίζονταν με την επίθεση. Παρότι η αστυνομία «δεν θεώρησε» υπαίτιους της ρατσιστικής επίθεσης τους Έλληνες, για να τους καλύψει και για να αποτρέψει ενδεχόμενες αντιδράσεις στη γειτονιά, προσήγαγε εφτά μετανάστες και τους δύο ρατσιστές στο αστυνομικό τμήμα Κυψέλης(!) απ΄ όπου αφέθηκαν ελεύθεροι κάποιες ώρες αργότερα.
Το γεγονός αυτό εντάσσεται σε μια κατάσταση που σηματοδοτεί το πέρασμα από τη δημιουργία κλίματος ρατσιστικής έντασης σε μια γενικευμένη συνθήκη εναντίον των μεταναστών, που εκφράζεται τόσο απ΄ τον οργανωμένο (κρατικό) ρατσισμό όσο και από τις διάχυτες ξενοφοβικές εξάρσεις. Οι ξυλοδαρμοί μεταναστών από οργανωμένες (ή μη) συμμορίες στις γειτονιές της Αθήνας και άλλων πόλεων έχουν γίνει πλέον καθημερινό φαινόμενο. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται οι ρατσιστικές επιθέσεις σε σπίτια μεταναστών όπως στο Ρέντη, το Αιγάλεω και αλλού, καθώς και οι επιθέσεις σε πλατείες που συχνάζουν μετανάστες όπως στην Αττική και στον Αγ.Παντελεήμονα. Εκεί, ένα ιδιότυπο Απαρτχαιντ έχει δημιουργηθεί εδώ και ένα χρόνο από τη ρατσιστική επιτροπή κατοίκων η οποία στηρίζεται από φασιστικές οργανώσεις, ακροδεξιά κόμματα και την αστυνομία, αποσκοπώντας σε καθαρές πλατείες που «ανήκουν μόνο σε έλληνες» κι όπου οι κάθε λογής «άλλοι» πρέπει να διώχνονται.
Χαρακτηριστικά είναι επίσης γεγονότα όπως η εκκένωση του κατειλημμένου από μετανάστες παλιού εφετείου στην οδό Σωκράτους, η εκδίωξη τους από σπίτια στις οδούς Ξούθου και Βερανζέρου, η εκκένωση και ο εμπρησμός του προσφυγικού καταυλισμού στην Πάτρα καθώς και το τεράστιο πογκρόμ με χιλιάδες προσαγωγές και συλλήψεις μεταναστών που εκτυλίχθηκε το καλοκαίρι στο κέντρο της Αθήνας.
Το ελληνικό κράτος αναβαθμίζει το νομικό του οπλοστάσιο, παρατείνοντας την κράτηση μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης από 3 μήνες σε 12 και διευκολύνοντας τις διαδικασίες απέλασης για όσους (με ή χωρίς χαρτιά) αποδοθεί ποινή φυλάκισης άνω των 3 μηνών. Την ίδια στιγμή ως κομμάτι και εκφραστής της ευρωπαϊκής αντιμεταναστευτικής πολιτικής ενισχύει τη θωράκιση των συνόρων του για να εμποδίσει τις μεταναστευτικές ροές, οι οποίες προέρχονται από χώρες στις οποίες οι δυτικοί σύμμαχοι (και η ελλάδα μεταξύ αυτών) πραγματοποιούν πολεμικές επιχειρήσεις. Αυτή η πολιτική μεταφράζεται σε βασανιστήρια και δολοφονίες στα αστυνομικά τμήματα (όπως του Μοχάμεντ Κ. Ατίφ στο α.τ.Νίκαιας), σε ξύλο στις ουρές της Πέτρου Ράλλη, σε πνιγμούς και θανάτους στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα.
Η συναίνεση στην καταστολή των μεταναστών είναι ο προάγγελος για την αποδοχή των νέων όρων επιβολής και εκμετάλλευσης που οι κυρίαρχοι επιφυλάσσουν για όλους μας. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους μετανάστες ως το πιο εκμεταλλευόμενο κομμάτι από τις τάξεις των καταπιεσμένων, γι αυτό και κάθε επίθεση εναντίον τους – είτε από μπάτσους είτε από φασίστες – θα μας βρίσκει αντιμέτωπους.
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ