Καταρχάς ζητάμε ολόψυχα συγγνώμη για την αναστάτωση που προκαλούμε στο Πάντειο. Είναι απαράδεκτο απ’ την πλευρά μας να επιδιώκουμε να προσθέσουμε λίγο χρώμα στους κατά τ’ άλλα αδιάφορους τοίχους της σχολής μας! Πόσο μάλλον να γράφουμε συνθήματα με κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο για την καθημερινότητα που βιώνουμε προβληματίζοντας έτσι έστω και μία μικρή μερίδα φοιτητών. Πρέπει επιτέλους να μπει μια τάξη σ’ αυτό το «χάος» και να σταματήσει η «τρομοκρατία» του βαψίματος από κάποιους ανεγκέφαλους αν θέλουμε το πανεπιστήμιο να δει άσπρη μέρα και ανενίσει το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία!

Όλα αυτά σε μία εποχή όπου η επισφαλή εργασία είναι ο κανόνας, όπου και θεσμικά καταρρίπτεται η υποτιθέμενη «αξία» του πτυχίου, όπου τ’ αφεντικά μας μεταχειρίζονται ως σκουπίδια και οι φασίστες επιβάλλονται στις ζωές μας τρίβοντας τα χέρια τους για όλη αυτή την όμορφη ατμόσφαιρα που μας περιβάλλει.

Η επιλογή της διατήρησης μίας εικόνας αποστειρωμένης απ’ τα κοινωνικά προβλήματα στο Πάντειο για εμάς δεν αποτελεί άσκοπο γεγονός. Η εκστρατεία ενάντια σε οτιδήποτε απείθαρχο, σε οτιδήποτε δεν ενσωματώνεται στα όρια της «δημόσιας τάξης» παρατηρείται σε πρώτο στάδιο καθημερινά στους δρόμους με τις συνεχείς περιπολίες και ελέγχους από τους μπάτσους δημιουργώντας ένα κλίμα εκφοβισμού για όσους δεν γουστάρουν τις στολές τους και τα εξονυχιστικά βλέμματά τους. Το πανεπιστήμιο δεν αποτελεί εξαίρεση απ’ αυτή την εκστρατεία καθώς για εμάς που βρισκόμαστε και δραστηριοποιούμαστε στο χώρο του, υπάρχει η δυνατότητα να ζυμώσουμε ιδέες και να δημιουργήσουμε σχέσεις με βάση τις κοινές ανάγκες και αντιλήψεις.

Με λίγα λόγια, οι ψίθυροι που ακούγονται από ‘δω και από ‘κει για ‘βανδαλισμούς’ εντός του πανεπιστημιακού χώρου δεν μας αφήνει έκπληκτους ούτε μας «αγγίζει». Αυτοί που μιλάνε για ζημιές είναι οι ίδιοι που έχουμε απέναντι μας σε ό,τι κάνουμε. Είνια αυτοί που βάζουν μπροστά τους εργαζόμενους -σαν μαξιλαράκι- όποτε προκύπτει ζήτημα με τα συνθήματα ή τις αφίσες στους τοίχους, είναι αυτοί που αρέσκονται σε μία επιφανειακή ομαλότητα η οποία τους προσκομίζει το κατάλληλο περιβάλλον για να κάνουνε κυρήγματα για “βήματα μπροστά” και επικλήσεις “για να μπει μία τάξη”. Πάντα όμως δεν θα βρισκόμαστε στην ιδια τάξη με δαύτους.

Ως αγωνιζόμενα υποκείμενα αρνούμαστε να λειτουργούμε παθητικά θεωρώντας ότι μέσα από τέτοιες δράσεις, μας δίνεται η δυνατότητα να εκφράσουμε τις απόψεις μας και να μοιράσ(τ)ουμε ανησυχίες.

Εάν σας ενοχλεί πολύ, εντάξει…

Μπορεί να μην το ξανακάνουμε…

(Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάστε)

η προκήρυξη σε pdf εδώ 

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΗΜΑΔΕΥΕΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ

Νέα Μανωλάδα 2013

Η ιστορία γνωστή σε όλους:  μετανάστες εργάτες ανα την επικράτεια εργάζονται σε άθλιες συνθηκες, χωρίς ασφαλιση και δικαιώματα. Τα ντόπια αφεντικά είναι διατεθειμένα προκειμένου να μην καταβάλουν μεροκάματο στους εργάτες άλλοτε να τους «δίνουν» στις τοπικές αρχές διότι δεν έχουν χαρτιά και άλλοτεμέχρι και να επιδιώκουν την φυσική εξόντωση τους. Αυτή η δεύτερη εκδοχή είναι που επέλεξαν τα αφεντικά των μεταναστών εργατών το απόγευμα της Τετάρτης 17/4 στην Νέα Μανωλάδα Ηλείας όταν οι εργάτες συγκεντρώθηκαν στην είσοδο της καλλιέργειας για να ζητήσουν τα δεδουλευμένα 6 μηνών.

Οι διαστάσεις που έλαβε γρήγορα το γεγονός οδήγησε στην καταδίκη του απο το σύνολο των κρατικών και πολιτικών φορέων αλλά και την επίσκεψη του Δένδια στους τραυματισμένους μετανάστες εργάτες. Το κράτος έστειλε με αυτόν τον τρόπο ένασαφές μήνυμα στα αφεντικά: εκμεταλευτείτε τους (μεταναστες εργάτες) αλλά μην προβαίνετε σε τόσο ωμές ενέργειες.  Με πιο απλά λόγια, το κράτος προτάσσει μία ελεγχόμενη εκμετάλλευση στην οποία δεν θα συμβαίνουν περιστατικά βίας με ευρεία απήχηση καθώς δεν θα ήθελε να εκβιάσει κοινωνικές αναταραχές εν μέσω καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης.

Οι πυροβολισμοί ενάντιων των μεταναστών στη Νέα Μανωλάδα για μας δεν αποτελούναπλώς έναμεμονωμένο περιστατικό ωμής βίας απο αφεντικά σε εργάτες . Αποτελεί απόδειξη πως ο ταξικός πόλεμος μαίνεται. Και οι πρώτοι απο αυτούς που σκοπευουν κράτος και αφεντικά να εξοντώσουν σε αυτό το πόλεμο είναι οι μετανάστες εργάτες-τριες, τους οποίους και να πυροβολήσουν δεν έγινε και τίποτα…διότι είναι «παράνομοι», «λαθραίοι», δεν έχουν χαρτιά, είναι «απολίτιστοι» (και όχι οι έλληνες ρατσιστές), με μία λέξη είναι αόρατοι.                         

Η παρανομοποίηση της φυσικής υπόστασης των μεταναστών αποτελεί μία απο τις βασικές πολιτικές του κράτους. Η πολιτική αυτή έχει τροφοδοτήσει τα ντόπια αφεντικά και την μαφία με την δυνατότητα να ρυθμίζουν και να ελέγχουν ολόκληρες περιοχέςπαρανομοποιημένης εργασίας στις οποίες εργάζονται μετανάστες χωρίς κανένα δικαίωμα αφου δεν αναγνωρίζεται η ύπαρξη τους. Έτσι, το κράτος έχει διασφαλίσει τα σκλαβοπάζαρα απ’τα οποία  τα αφεντικά και η μαφία απασχολούν  τους μετανάστες εργάτες υπο άθλιες συνθήκες με ανταμοιβή ένα μεροκάματο που και αυτό επιλέγουν οι ίδιοι πότε και αν θα το προσκομήσουν.

Παράλληλα, το εθνικό μίσος ενάντιων των μεταναστών -και καθετί διαφορετικού- που καλλιεργείται έχει λειτουργήσει ως αρωγός στην μεταχείρηση τους ως σκουπίδια απο το κράτος. Πιο συγκεκριμένα, και χαρτιά να έχει ένας μετανάστης και νόμιμος να θεωρείται, η ελληνική κοινωνία έχει συνηθίσει και σιωπηλά συναινεί στην κακομεταχείρηση του καθώς ικανοποιείται που “τουλάχιστον κάποιος τιμωρείται” σε περίοδο κρίσης. Και ποιός άλλος πιο κατάλληλος για τιμωρία απο τον διαφορετικό για τον οποίο έχει μάθει να καλλιεργεί μίσος!

Η Νέα Μανωλάδα λοιπόν, δεν είναι ανάδειξη ωμής βίας κάποιων “απολίτιστων χωριατών” αλλά η απόδειξη του τι έχει ετοιμάσει η αγαστή συνεργασία κράτους-αφεντικών-μαφίας (=χρυσή αυγή)  για τους “απο κάτω” αυτού του κόσμου, είτε είναι ντόπιοι είτε είναι μετανάστες. Γι’αυτό και όσοι θεωρούμε τους εαυτούς μας έναν από αύτους είναι επόμενο να νιώθουμε υποψήφιοι στόχοι τους Όσο λοιπόν ο ταξικός πόλεμος μαίνεται, η αλληλεγγύη μεταξύ των καπιεζόμενων επιβάλλεται.

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ

*(Η προκήρυξη μοιράστηκε στο σταθμό του Συγγρού-Φιξ)

Η περιοχή της Β.Α Χαλκιδικής και μεγάλο μέρος της Μακεδονίας και της Θράκης είναι πλούσιες σε μέταλλα συμπεριλαμβανομένου και του χρυσού. Η μεταλλευτική δραστηριότητα που εμφανίζεται στη περιοχή ήδη από την αρχαιότητα δεν μπορεί να συγκριθεί μ΄αυτη που θέλει να πραγματοποιήσει η εταιρεία « Ελληνικός Χρυσός», η οποία είναι ιδιοκτήτρια των μεταλλευτικών δικαιωμάτων σήμερα. Υπολογίζεται ότι στα 2.500 χρόνια λειτουργίας του μεταλλείου εξορύχθηκαν 30 εκατ. τόνοι μετάλλων ενώ το σχέδιο της εταιρείας είναι η εξόρυξη 200 εκατ. τόνων μετάλλων τα επόμενα χρόνια. Τα μεταλλεία έχουν αλλάξει πολλές φορές ιδιοκτησιακό καθεστώς. Από Γαλλο-οθωμανικές εταιρείες, σε ελληνικές και σήμερα στην «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.». Πρόκειται για ελληνική εταιρεία που ανήκει κατά 95% στην καναδική ElDoradoGold και κατά 5% στην κατασκευαστική εταιρεία ΑΚΤΩΡ του «εθνικού» εργολάβου Μπόμπολα.

Η επένδυση που σχεδιάζει να κάνει η «Ελληνικός Χρυσός» έχει ως εξής: δημιουργία ανοικτού μεταλλείου χρυσού στο δάσος των Σκουριών, που θα έχει σαν αποτέλεσμα την αποψίλωση 4.000 στρεμμάτων δάσους σπάνιας βιοποικιλότητας. Παράλληλα, επιφανειακά και υπόγεια ύδατα κινδυνεύουν να μολυνθούν από τους ρύπους της χημικής επεξεργασίας. Οι Σκουριές, όμως είναι μόνο η αρχή. Η «Ελληνικός Χρυσός» έχει τα μεταλλευτικά δικαιώματα μιας περιοχής 317.000 στρεμμάτων στη Β.Α. Χαλκιδική, όπου σχεδιάζουν να εξορύξουν διάφορα μέταλλα όπως : άργυρο, χαλκό και ψευδάργυρο. Μετά τη Χαλκιδική σειρά έχουν περιοχές στη Θράκη και το Κιλκίς οι οποίες είναι και αυτές πλούσιες σε μέταλλα. Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της καταστροφής που θα προκαλέσει η δημιουργία ανοικτού μεταλλείου χρυσού αρκεί να δούμε παραδείγματα άλλων τέτοιων μεταλλευτικών επιχειρήσεων σε χώρες όπως η Ρουμανία και η Αργεντινή. Το 2000 στο εργοστάσιο επεξεργασίας υπολοίπων κοιτασμάτων χρυσού στη Μπάια Μάρε σημειώθηκε ένα καταστρεπτικό για τη φύση ατύχημα: 100.000 κυβικά μέτρα νερού μολυσμένα με κυάνιο χύθηκαν στους γειτονικούς ποταμούς και οι επιπτώσεις έγιναν εμφανείς στη Ρουμανία και σε γειτονικές χώρες. Επίσης, μολύνθηκαν τα αποθέματα νερού περίπου 2 εκατομμυρίων ανθρώπων και εκατοντάδες χιλιάδες ψάρια δηλητηριάστηκαν και πέθαναν. 

Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής έχουν δείξει έμπρακτα την αντίθεση τους με τη μεταλλευτική δραστηριότητα που θα επιφέρει τη καταστροφή της φύσης. Το 1995 παρεμπόδισαν την TVXHELLAS στην εγκατάσταση μεταλλείου χρυσού με πορείες, καταλήψεις δρόμων και σύγκρουση με τις μονάδες καταστολής. Στις μέρες μας ο αγώνας των κατοίκων συνεχίζεται αμείωτος κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα την άγρια καταστολή (χημικά, Ε.Κ.Α.Μ., προσαγωγές, συλλήψεις, απαγωγές) από το κράτος. Στην αντίσταση κατά των μεταλλείων εντάσσεται και η πυρπόληση των μηχανημάτων της εταιρείας από άτομα που κάνουν σαφές σε όλους ότι η καταστροφή της φύσης δεν θα περάσει. Οι κάτοικοι όμως δεν είναι μόνοι τους στον αγώνα που δίνουνε. Πορείες έχουν πραγματοποιηθεί σε Θες/νίκη, Βόλο, Αθήνα κ΄άλλες πόλεις. 

Η γενικευμένη καταστροφή και λεηλασία του περιβάλλοντος είναι το αποτέλεσμα της άγριας και μακροχρόνιας επέμβασης του κράτους και του καπιταλισμού για την εκμετάλλευση του.  Οι αποψιλώσεις και ο εμπρησμός ολόκληρων δασών, η μόλυνση των θαλασσών και της ατμό- σφαιρας, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η εξαφάνιση πλήθους ζωικών ειδών,οι ανεξέλεγκτες πυρηνικές καταστροφές είναι μερικά μόνο παραδείγματα της καταστροφικής κρατικής – καπιταλιστικής επέμβασης στο περιβάλλον.

Η επέμβαση του κράτους και του κεφαλαίου πάνω στη φύση δεν ήταν ποτέ τίποτε άλλο από μια καταστροφική επέμβαση, γιατί δεν έπαψαν ποτέ να αντιλαμβάνονται τη φύση σαν έναν ιδιαίτερο επικερδή τομέα παραγωγικών επενδύσεων. Οπουδήποτε οι υπόλοιπες επενδύσεις εξαντλούνταν, το περιβάλλον ήταν η αμέσως επόμενη προσοδοφόρα εναλλακτική λύση. Μια λύση όμως που για το κεφάλαιο μεν σήμαινε κέρδη για τους ανθρώπους δε την υποθήκευση των ζωών και του μέλλοντός τους, επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι ο Καπιταλισμός είναι μία μηχανή απεριόριστης επέκτασης σε έναν πεπερασμένο πλανήτη. Ειδικότερα όταν έχουμε να κάνουμε με χρυσό, που η τιμή του είναι στα ύψη και τα μεταλλεία στην Ευρώπη πολλαπλασιάζονται συνεχώς. Για τους παραπάνω λόγους καμία αναπτυξιακή επένδυση δεν αξίζει τη καταστροφή της φύσης.

Η ιστορία στις Σκουριές της Χαλκιδικής δεν είναι πρόσφατη. Ούτε χρονικά ούτε χωρικά : Γιατί το θέμα του χρυσού στη Β.Α Χαλκιδική κρατά εδώ και 17 χρόνια και φτάνει μέχρι το Μανχάταν της Νέας Υόρκης στην Goldman Sachs. Το αποτέλεσμα που παρατηρείται είναι το ίδιο. Ξανά και ξανά οι άνθρωποι του τόπου καταλήγουν να υποφέρουν και το κεφάλαιο να επωφελείται. To έργο είναι χιλιοπαιγμένο στην περιοχή. Από την εποχή της καναδικής TVX, που θα «έσωζε την τοπική οικονομία» και «θα δημιουργούσε εκατοντάδες θέσεις εργασίας», μέχρι τις πρώτες ρωγμές στα σπίτια ενός ολόκληρου χωριού και τη θαλάσσια ρύπανση στις ακτές. Τα οφέλη είναι λιγότερα από τις απώλειες.

Δύο στοιχεία μονάχα:

*691.000 λίτρα είναι η μέση κατανάλωση νερού ανά κιλό παραγόμενου χρυσού.

*Αύξηση της νοσηρότητας και θνησιμότητας τόσο των εργαζόμενων όσο και των κατοίκων της γύρω περιοχής.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ορυχείο της Alumbrera (Αργεντινή) όπου από την έναρξη της εγκατάστασής του πριν 15 χρόνια είναι έντονο το φαινόμενο της εξάπλωσης του καρκίνου στη γύρω περιοχή.Mια γρήγορη ματιά για το αύριο που επιφυλάσσουν τα σχέδια των αφεντικών στον τόπο. Και όμως η καταστροφή αυτή είναι λιγότερο σημαντική για το κράτος και το κεφάλαιο μπροστά στην πολυπόθητη ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη με αμφίβολα αποτελέσματα που όμως αναμφιβόλως περνάει πάνω από την καταστροφή της φύσης και την υποβάθμιση της ζωής των ανθρώπων. Όταν όμως “το κέρδος πάνω απ’ όλα” γίνεται νόμος, η αντίσταση γίνεται καθήκον. Το κράτος και τα τσιράκια του με πρόσχημα την εθνική σωτηρία έχουν μπει σε μια παραληρηματική εκστρατεία κατασυκοφάντησης της δυναμικής αντίστασης των κατοίκων της περιοχής, που όμως παρά την άγρια καταστολή, συνεχίζουν να αντιστέκονται ανυποχώρητα.

Όσοι παρακολουθούν, από οποιαδήποτε θέση, το μεγάλο αυτό θέμα, οφείλουν να έχουν ανά πάσα στιγμή υπόψη τους, ότι οι κάτοικοι της περιοχής δικαιούνται να έχουν λόγο στη δραματική μετάλλαξη του ζωτικού φυσικού περιβάλλοντος, εντός του οποίου διαδραματίζεται η δική τους βιοτική περιπέτεια. Γιατί για μας έχει εξίσου μεγάλη σημασία με την καταστροφή της φύσης και την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των ανθρώπων, οι άνθρωποι να μπορούν να καθορίζουν τις τύχες μοναχοί τους και να μην αποφασίζει κάποιος άλλος τι θα κάνουν, όπως το κράτος και το κεφάλαιο.

Γι’ αυτό στεκόμαστε αταλάντευτα αλληλέγγυοι στο πλευρό των αγωνιζόμενων κατοίκων της περιοχής ενάντια στο κράτος, τους μεγαλοεργολάβους, τους πολυεθνικούς ομίλους και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.

 

* (Η προκήρυξη μοιράστηκε στα πλαίσια της αντιπληροφόρησης παράλληλα με την ανάρτηση πανό στους χώρους του παν/μιου και προβολής ντοκιμαντέρ για το ίδιο θέμα που ακολούθησε την επόμενη μέρα)

Στις 20/12, 28/12 και πιο πρόσφατα την Τετάρτη 9 Ιανουαρίου, γίναμε μάρτυρες του σχεδίου που έχει ετοιμάσει για εμάς το κράτος και τα αφεντικά συνεπικουρούμενα από τη τρικομματική κυβέρνηση που ηγείται από τον Σαμαρά. Η εισβολή των μπάτσων στην κατάληψη της Βίλλα Αμαλίαςστις 20/12 με πρόσχημα μία ανώνυμη καταγγελία για  «διακίνηση ναρκωτικών» αποτέλεσε το πρώτο στάδιο ενός σχεδίου που απ’ότι δείχνουν οι μεθοδεύσεις του κράτους-αφεντικών έχει δρομολογηθεί απ’την ώρα που ο Σαμαράς έλαβε και αξιωματικά τα ηνία της εξουσίας.

Η εισβολή των κατασταλτικών δυνάμεων υπό την καθοδήγηση του υπουργού δημοσίας τάξης και προστασίας του πολίτη (εδώ γελάμε) Δένδια, είχαν ως αποτέλεσμα την εύρεση 1600 φιαλών μπύρας και το ευφλεκτο υγρό για την τυπογραφική μηχανή  τα οποία παρουσιάστηκαν ως πολεμοφόδια από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης. Ωστόσο, όσο και να προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την λογική μας για την χρήση των αντικειμένων, οι άδειες φιάλες δεν μπορούν να αποτελέσουν ευρήματα για στοιχειοθέτηση κατηγοριών.

Ύστερα, με πρόσχημα ανώνυμη καταγγελία (άντε πάλι!) –αυτήν την φορά για παράνομο (μικρο)εμπόριο- στις 28/12 εισβάλλουν αστυνομικές δυνάμεις με παρουσία εισαγγελέα (όπως έγινε και στην Βίλλα Αμαλίας) στην ΑΣΟEΕ καταπατώντας το πανεπιστημιακό άσυλο με υποτιθέμενο σκοπό «την πάταξη του παραεμπορίου». Η έρευνα τους ωστόσο περιορίζεται στο υπόγειο όπου στεγάζεται το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ΑΣΟΕΕ και άλλες αριστερές παρατάξεις. Έτσι σπάζονται πόρτες στεκιών –μεταξύ των οποίων και του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού ΑΣΟΕΕ- και γίνεται έρευνα στην οποία εκτός από τρεις αντιασφυξιογόνες μάσκες, η ΕΛ.ΑΣ «ανακαλύπτει» πως στεγάζεται ο αναρχικός ραδιοφωνικός σταθμός Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης που εκπέμπει απ’την ΑΣΟΕΕ στους 98FM, του οποίου κατάσχει τα μηχανήματα και τον πομπό.

Το τρίτο μέρος αυτού του σχεδίου έλαβε χώρα στις 9/1 στην κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά, ως αντίποινα στην ανακατάληψη της Βίλλα Αμαλίας από ομάδα περίπου 100 συντρόφων/ισσών το ίδιο πρωί. Για ακόμη μία φορά το γνώριμο πλέον και σε εμάς, αλλά και στο τηλεοπτικό κοινό σκηνικό. Άδειες φιάλες μπύρας, αντιασφυξιογόνες μάσκες να παρουσιάζονται ως πολεμοφόδια. Οι υπόλοιποι χώροι της κατάληψης ωστόσο, όπως το ξυλουργείο, ο χώρος επισκευής ποδηλάτων, η κουζίνα,η  αίθουσα Η/Y, η βιβλιοθήκη, η αίθουσα χορού δεν αναφέρονται καν από τα ΜΜΕ.

Επιπρόσθετα, τα παραπάνω γεγονότα τα ακολούθησαν η μεγάλη πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους  και τους συλληφθέντες στις 12/1 αλλά και η νέα εισβολή μπάτσων στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη την Τρίτη 15 Ιανουαρίου.

Οι μεθοδεύσεις που έχουν διαλέξει το κράτος, τα αφεντικά και η κυβέρνηση του Σαμαρά προκειμένου να στοχοποιήσουν τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας δεν είναι τυχαίες. Από την μία μας λένε πως οι εισβολές στην Βίλλα και την ΑΣΟΕΕ γίνανε επειδή υπήρχαν καταγγελίες, απ’την άλλη παρουσιάζεται ο Δένδιας μετά από κάθε εισβολή να μας ενημερώσει την μία πως η Βίλλα λειτουργούσε ως «κέντρο ανομίας» για 22 χρόνια και την άλλη πως τον τελευταίο καιρό η ΑΣΟΕΕ είχε γίνει «άνδρο ανομίας». Φυσικά, μετά απ’αυτές τις δηλώσεις του υπουργού καθίσταται εύλογο να αναρωτηθεί κάποιος εάν οι εισβολές γίνανε λόγω των καταγγελιών ή τελικά λόγω της ιστορίας, πρόσφατης ή μη του κάθε χώρου αντίστοιχα και του τι πρεσβεύει.

Ξέρουμε όμως γιατί διάλεξαν τους συγκεκριμένους χώρους για να εισβάλλουν. Γνωρίζουμε πως η Βίλλα Αμαλίας δημιουργεί πρόβλημα στον κάθε λογής Δένδια και Σαμαρά διότι δημιουργεί δομές αντίστασης και αυτοοργάνωσης στην καρδιά μίας μητρόπολης στην οποία κυριαρχεί η φτώχεια που βιώνουν ντόπιοι και μετανάστες εργάτες και εργαζόμενοι. Δημιουργεί πρόβλημα στους φασίστες της Χρυσής Αυγής καθώς  προάγει τις σχέσεις μεταξύ ντόπιων και μεταναστών στην πολυεθνική γειτονιά της Βικτώριας, στην οποία οι φασίστες θα θέλανε να επεκτείνουνε την ρατσιστική προπαγάνδα τους από τον Αγ.Παντελεήμονα και η Βίλλα Αμαλίας όσες φορές χρειάστηκε ήταν εκεί για να τους αποκρούσει.

Το ίδιο ισχύει και για το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ. Οι δράσεις του και η αλληλεγγύη που έχει δείξει στους μετανάστες μικροπωλητές οι οποίοι δέχονται επίθεσεις μέρα παρά μέρα από τους μπάτσους έξω απ’την ΑΣΟΕΕ, το είχε στοχοποιήσει καιρό τώρα. Παράλληλα, ο 98FM αποτελεί ένα μέσο παραγωγής αντικαθεστωτικού και ανατρεπτικού λόγου και γι’αυτό βρίσκεται στο στόχαστρο του κράτους. Όσον αφορά τη κατάληψη Σκαραμαγκά,  η εισβολή είχε δρομολογηθεί ούτως ή άλλως  στα  σχέδια του κράτους, καθώς αποτελεί ένα πολύ δυναμικό μέρος του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου. Ωστόσο, η ανακατάληψη της Βίλλα Αμαλίας το ίδιο πρωί επίσπευσε το σχέδιο Σαμαρά-Δένδια-Καμίνη καθώς κράτος και καταστολή εκτέθηκαν από τους ανα-καταληψίες.

Για να μην γελιόμαστε, οι «χώροι», τα «κέντρα» και τα «άνδρα ανομίας» που παπαγαλίζουν, είναι οι χώροι οι οποίοι αντιστέκονται. Είναι οι χώροι οι οποίοι ως βασικές ανθρώπινες αξίες έχουν την ισότητα, την ελευθερία, την αλληλεγγύη κι όχι τα «ντουβάρια» που αποκαλούν οι κυρίαρχοι. Είναι οι χώροι οι οποίοι λειτουργούν ως αντίσταση στον καπιταλιστικό κανιβαλισμό που βιώνουν οι «από κάτω» αυτού του τόπου. Είναι αυτοί που στρέφονται ενάντια σε ένα ολοκληρωτικό κεθεστώς, στην ξεφτίλα του ρατσισμού, του κοινωνικού εκφασισμού. Είναι χώροι οι οποίοι προάγουν έναν αντιεμπορευματικό πολιτισμό πέρα απ’τα πλαίσια της ιεραρχίας και της κατανάλωσης.  Εάν λοιπόν τα παραπάνω χαρακτηριστικά μας  θέτουν εκτός νομιμότητας, τότε δηλώνουμε περήφανα και συνειδητά πως είμαστε εστίες «ανομίας»!                      

Το κράτος συνεχίζει ακάθεκτο τις επιθέσεις του στις καταλήψεις, τους ελεύθερους κοινωνικούς/αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και τα στέκια.

Θα πρέπει να ξέρουμε (αλλά και να ξέρουν) πως οι επιθέσεις τους είναι επιθέσεις σε όλους μας

Και έτσι θα απαντηθούνε

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΥΣ ΤΟΥΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΙΚΡΟΠΩΛΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΣΟΕΕ