Κυψέλη, Γκύζη, Κουκάκι… Κάποιες από τις πολλές γειτονιές όπου τα τελευταία χρόνια ζουν αρκετοί μετανάστες. Ένα κομμάτι της κοινωνίας που δέχεται καθημερινά την εκμετάλλευση. Γι’ αυτούς το «ευρωπαϊκό όνειρο» μίας καλύτερης ζωής καταρρίπτεται με την είσοδό τους στο ελληνικό κράτος.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης, μεροκάματα της πείνας, ανασφάλιστη και ανθυγιεινή εργασία, εργατικά ατυχήματα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας διάχυτος ρατσισμός από τα υποτιμητικά βλέμματα στο δρόμο, μέχρι τα φασιστικά συνθήματα στους τοίχους. Ένας κοινωνικός ρατσισμός που καλλιεργείται συστηματικά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια τόσο από οικονομικούς όσο και από πολιτικούς θεσμούς και μέσα, ρατσισμός που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μικρών και μεγάλων αφεντικών. Ένας ρατσισμός που συμπυκνώθηκε και εκφράστηκε με το πογκρόμ της 4ης του Σεπτέμβρη 2004, όταν ελληναράδες τρομοκράτησαν, ξυλοκόπησαν και σκότωσαν μετανάστες έπειτα από τον ποδοσφαιρικό αγώνα αλβανίας-ελλάδας.
Τόσο σ’ αυτό όσο και σε κάθε «εθνικό πανηγύρι» είναι που έδρασαν παρακρατικοί φασίστες εναντίον μεταναστών με τη σύμπραξη των μπάτσων. Είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται κάθε στιγμή για να προωθήσουν τα εμετικά πιστεύω τους περί «εθνικής υπεροχής» και «καθαρής φυλής», να επιτεθούν σε μετανάστες και σε νεολαίους που δεν ταιριάζουν στα πρότυπά τους. Πιο συγκεκριμένα, στο Κουκάκι δύο-τρεις από αυτούς τους (όχι άγνωστους…) ανεγκέφαλους έχουν κάνει την εμφάνισή τους, γράφοντας γελοία ρατσιστικά συνθήματα εναντίον μεταναστών.
Όσο υπάρχει έμπρακτη συλλογική δράση εναντίον αυτών και των ιδεών τους, τόσο οι προσπάθειες τους να τρομοκρατήσουν μετανάστες και να διασπείρουν τη ρατσιστική προπαγάνδα τους θα πέφτουν στο κενό.
Έξω οι φασίστες από τις γειτονιές
Αλληλεγγύη στους μετανάστες
Αναρχικές , αναρχικοί από τις γύρω γειτονιές