Όπως μας ενημερώνουν καθημερινά τα κομματόσκυλα, έρχεται για άλλη μια φορά το πανηγύρι των εκλογών στις σχολές μας. Τα φοιτητικά υποκείμενα καλούνται δηλαδή να επιλέξουν τους επαγγελματίες συνδικαλιστές, καθοδηγούμενους από το εκάστοτε κόμμα, οι οποίοι, όπως και οι ίδιοι υπόσχονται, θα μπορέσουν να εκπροσωπήσουν και να διεκδικήσουν καλύτερα το συμφέρον της φοιτητικής κοινότητας.
Η θέση μας ενάντια σε κάθε είδους εκλογές είναι συνεχής και επίμονη, καθώς αρνούμαστε το καπέλωμα των ίδιων των φωνών μας μέσω κάθε μορφής αντιπροσώπευσης. Πρόκειται για μια διαδικασία επιτομή της πολιτικής ανάθεσης, της παραίτησης από τον έλεγχο που έχει το κάθε άτομο στη ζωή του και η κοινότητα στον ίδιο της τον εαυτό. Κόντρα στην αγωνιστικότητα και τον αυθορμητισμό που μπορεί να παράξει μια διαδικασία που στηρίζεται στους από τα κάτω, οι εκλογές μάς υπόσχονται πως ψηφίζοντας τον έναν ή τον άλλον υποψήφιο, η ζωή μας θα γίνει καλύτερη. Η κάθε κομματική παράταξη υποστηρίζει πως ξέρει τα προβλήματά μας καλύτερα από εμάς, καθώς και τη λύση. Μια διαδικασία που έχει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση από τους δρόμους, τον ρεφορμισμό, την προσκόλληση στο σάπιο σύστημα της ιεραρχίας, την υποδούλωση στη βαρβαρότητα του κρατικού μηχανισμού και τη συνεπακόλουθη διαιώνιση αυτού και του κεφαλαίου.
Οι φοιτητικές εκλογές αποτελούν τον τρόπο με τον οποίο οι φοιτητικοί σύλλογοι, ενώ έχουν τις δομές για να λειτουργήσουν από τα κάτω και αγωνιστικά, εκφυλίζονται, διαβρώνονται, και εν τέλει καταλήγουν στην επίδειξη μικροπολιτικής που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στις γενικές συνελεύσεις. Έτσι, οι ΦΣ καταντούν οι κυματοθραύστες πάνω στους οποίους προσκρούσει η λαϊκή οργή, αφού οι κομματικοί μηχανισμοί επιθυμούν συνεχώς τον έλεγχο πάνω στα κινήματα, ακόμη και αν αυτός ο έλεγχος αποδειχθεί ζημιογόνος για τους αγώνες.
Υπό όλες αυτές τις συνθήκες, ένα άτομο που σπουδάζει στο πανεπιστήμιο, και θέλει να αγωνιστεί ενάντια στην αδικία που βλέπει καθημερινά μπροστά του, αναρωτιέται πώς μπορεί να κινηθεί. Αυτό που προτάσσουμε εμείς, ως ένας κατειλημμένος κοινωνικός χώρος, είναι ο δρόμος της αυτοοργάνωσης. Αρνούμαστε να υπακούσουμε τον κάθε επαγγελματία συνδικαλιστή, καθώς εμείς μόνο ξέρουμε ποια είναι τα προβλήματά μας, και πώς μπορούμε να τα λύσουμε. Δεν υποτασσόμαστε στις κομματικές ιεραρχίες, που σκοπό έχουν αντί να χειραφετήσουν το άτομο και τη κοινωνία, να τα υποδουλώσουν.
Ο αγώνας ενάντια στο άδικο δεν έχει ανάγκη από κάλπες, αλλά από τη συνεχή παρουσία μας στους δρόμους. Μόνο μέσα από καταλήψεις, συγκρούσεις, διαδηλώσεις, και απεργίες μπορούμε να ελπίζουμε πως καταφέρνουμε τους σκοπούς μας. Ενάντια στους προέδρους και τα ΔΣ τους, την κομματική εξουσία και ιεραρχία, προτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ ίσων και την ελευθεριακή οργάνωση, μακριά από τις κάλπες. Είτε φοιτητικές, είτε βουλευτικές.
• Καλούμε σε μικροφωνική συγκέντρωση στον πεζόδρομο του Παντείου, Δευτέρα 8/5 στις 16:00
• Θα ακολουθήσει αντεκλογικό καφενείο-μπαρ στο Αντιεξουσιαστικό Στέκι Παντείου
ΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ – ΔΕΞΙΑ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΑΛΗΤΕΣ ΛΕΡΕΣ ΦΟΙΤΗΤΟΠΑΤΕΡΕΣ
ΚαφενείοΜπαρ στο Αντιεξουσιαστικό Στέκι Παντείου, κάθε Δευτέρα, μετά τις 18:00, για χαλαρή συνάντηση και επικοινωνία
Στον χώρο λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη
Τα έσοδα θα διατίθενται για την οικονομική ενίσχυση του χώρου
