ΚαφενείοΜπαρ στο Αντιεξουσιαστικό Στέκι Παντείου, κάθε Δευτέρα, μετά τις 18:00, για χαλαρή συνάντηση και επικοινωνία
Στον χώρο λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη
Τα έσοδα θα διατίθενται για την οικονομική ενίσχυση του χώρου
ΚαφενείοΜπαρ στο Αντιεξουσιαστικό Στέκι Παντείου, κάθε Δευτέρα, μετά τις 18:00, για χαλαρή συνάντηση και επικοινωνία
Στον χώρο λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη
Τα έσοδα θα διατίθενται για την οικονομική ενίσχυση του χώρου
Η αδιαφορία Κράτους και Κεφαλαίου για τις ζωές μας είναι εδώ και καιρό πασιφανής. Με τη κατάρρευση του κράτους πρόνοιας και την έλευση του νεοφιλελευθερισμού, ως νέα μορφή του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος, η όποια θεωρία περί ενός καλού κρατικού μηχανισμού, που νοιάζεται για τους από τα κάτω, έχει διαψευστεί από την ίδια την πραγματικότητα. Είτε έχουμε να κάνουμε με την υποχρηματοδότηση της δημόσιας και δωρεάν υγείας και τον αποκλεισμό τον πιο ευάλωτων από αυτήν, είτε με το λύσιμο των χεριών στο Κεφάλαιο, ώστε να καταστρατηγούνται τα κεκτημένα των εργατών, είτε με τις δολοφονίες που διαπράττουν οι μπάτσοι, η πραγματικότητα έχει δείξει πως οι ζωές μας δεν μετράνε, εκτός εάν αποφέρουν κάποιο κέρδος.
Μέσα σ’ όλο αυτό το κλίμα καταπίεσης και τρομοκράτησης της κοινωνίας από το Κράτος, ήρθε ένα ακόμη τραγικό γεγονός για προστεθεί στον μακρύ κατάλογο κρατικών δολοφονιών. Στη 1/3 επιβατικό τραίνο συγκρούεται στα Τέμπη με εμπορική αμαξοστοιχία, με αποτέλεσμα 57 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Το συμβάν αυτό δεν αποτελεί απλώς ένα ατύχημα, ένα «ανθρώπινο λάθος», όπως προσπαθεί η κυβέρνηση και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ να μας πείσουν. Είναι το αποτέλεσμα δεκαετιών αδιαφορίας για τα μέτρα ασφαλείας, ιδιωτικοποίησης των δημόσιων υποδομών και ξεπουλήματός τους σε φίλους της εκάστοτε κυβέρνησης.
Μπροστά σε αυτό το κρατικό έγκλημα η κοινωνία δεν έμεινε απαθής. Η οργή του κόσμου έχει φέρει τον κρατικό μηχανισμό σε σημείο φόβου, με τον θυμό και την αγανάκτηση να εκφράζονται καθημερινά και μαζικά, καθώς οι δρόμοι κλείνουν και ξεσπούν ανοιχτά συγκρούσεις με τους μπάτσους.
Σε μια από αυτές κινητοποιήσεις, στις 5/3, το Κράτος έδωσε το ελεύθερο στα ένστολα καθάρματα να χρησιμοποιήσουν υπέρμετρη βία, να ρίξουν χειροβομβίδες κρότου-λάμψης μέσα στο πλήθος και δακρυγόνα μέσα σε σταθμό μετρό, ενώ παράλληλα προχώρησε σε προσαγωγές και 5 συλλήψεις, 2 από αυτές με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα, με κάποιους από τους συλληφθέντες να χτυπούνται σοβαρά από τους μπάτσους.
Οι συλλήψεις αυτές, και η πολυήμερη κράτηση όλων των κατηγορουμένων, αποτελούν απλώς μια ακόμη μέθοδο εκφοβισμού που χρησιμοποιεί το Κράτος έναντι των αγωνιζόμενων. Μπροστά σε αυτό το κύμα κοινωνικής αναταραχής και οργής, οι πράξεις αυτές δείχνουν τον πανικό που διατρέχει τον κρατικό μηχανισμό, και το πόσο απεγνωσμένος είναι.
Μπροστά στις κατασταλτικές κινήσεις του Κράτους και τις συλλήψεις των μπάτσων, εμείς προτάσσουμε την μαχητικότητα και την αλληλεγγύη. Δηλώνουμε πως δεν θα υποχωρήσουμε, και πως δεν θα φύγουμε από τους δρόμους. Στεκόμαστε δίπλα στους συλληφθέντες και τους στηρίζουμε, μέχρι να καταρριφθούν τα σαθρά κατηγορητήρια που έχουν στηθεί εναντίον τους. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, να κλείνουμε τους δρόμους, να συγκρουόμαστε, μέχρι να πέσει αυτό το σάπιο σύστημα που αδιαφορεί για τις ζωές μας, και όταν αντιδράμε προχωράει σε συλλήψεις.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ΟΥΤΕ Η ΚΑΚΙΑ ΣΤΙΓΜΗ – ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΜΑΖΙ
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΕΣ – ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Από τον Δεκέμβρη του 2022, μέχρι και σήμερα, εκτυλίσσεται ένας αγώνας από τους ανθρώπους της Τέχνης, πρωτοφανής σε διάρκεια και ένταση για τα τελευταία χρόνια. Με αφορμή το Προεδρικό Διάταγμα 85, το οποίο εξισώνει τα πτυχία των αποφοίτων των δραματικών σχολών με απολυτήρια λυκείου, ανοίγει ο δρόμος για την υποτίμηση των εργασιακών δικαιωμάτων των καλλιτεχνών, και την χειροτέρευση των μισθολογικών συνθηκών του κλάδου τους. Αποτελεί ένα ακόμη μέτρο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, που σκοπό έχει την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας παιδείας. Η αδήλωτη εργασία, η υποχρηματοδότηση, η εργασιακή επισφάλεια, έννοιες που οι καλλιτέχνες γνωρίζουν καλά, γίνονται όλο και πιο έντονες στο έργο και τη ζωή τους. Έτσι, ξεκινάει ένα κύμα καταλήψεων στις δραματικές σχολές της χώρας, με κύριο αίτημα την κατάργηση του ΠΔ 85.
Έχοντας την στήριξη της κοινωνίας με το μέρος τους, οι καλλιτέχνες προχωρούν σε κλιμάκωση του αγώνα τους, με μαζικές πορείες, καλλιτεχνικά δρώμενα, και κατάληψη μερικών εμβληματικών θεάτρων, και την μετατροπή τους σε κέντρα αγώνα. Σχεδόν καθημερινά κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας κλείνουν, είτε λόγω των συνεχών μαζικών πορειών, είτε λόγω των συναυλιών έξω από τα κατειλημμένα θέατρα. Το κίνημα αυτό φαίνεται πως αποτελείται από ανθρώπους έτοιμους να κλιμακώσουν των αγώνα τους, μέχρι την νίκη.
Η σύνδεση του αγώνα ενάντια στο ΠΔ 85 με τον αγώνα ενάντια στην γενικότερη υποτίμηση των ζωών μας είναι εμφανής. Η επίθεση στον πολιτισμό αποτελεί και επίθεση σε όλη την κοινωνία, την οποία το κράτος και το κεφάλαιο επιθυμούν να υποτάξουν ολοκληρωτικά, με σκοπό την κυριαρχία και το κέρδος. Κόντρα στην σάπια εμπορευματοποιημένη κουλτούρα και τον πολιτισμό του χρήματος, οι καταληψίες και οι αγωνιζόμενοι σπουδαστές υπερασπίζονται την τέχνη ως μέσο χειραφέτησης του ανθρώπου, ως κάτι που μπορεί να έχει το κάθε μέλος της κοινωνίας. Ενάντια στους παιδοβιαστές καλλιτεχνικούς διευθυντές και την εξουσία που τους δίνει ποινές χάδια, οι αγωνιζόμενοι καλλιτέχνες προάγουν τις αξίες της αλληλεγγύης και της ισότητας.
Στηρίζουμε τις κατειλημμένες σχολές και θέατρα ηθικά-υλικά-πολιτικά, όχι μόνο επειδή οι ίδιες στρέφονται ενάντια στους γδάρτες των ζωών μας, το κράτος και το κεφάλαιο, αλλά επίσης επειδή πιστεύουμε πως η τέχνη που προέρχεται «από τα κάτω» μπορεί να επανανοηματοδοτήσει το περιεχόμενο των ζωών μας, να δώσει νέα ώθηση στους ανθρώπους να αλλάξουν αυτό το σαθρό σύστημα, που μόνο καταπίεση και εκμετάλλευση μπορεί να μας δώσει.
Μακριά από επαγγελματίες επαναστάτες και συνδικαλιστές, με συνελεύσεις στις κατειλημμένες σχολές και θέατρα, με μαζικότητα στους δρόμους, και με τεράστια κοινωνική στήριξη, οι συνειδήσεις που γεννιούνται αυτή τη στιγμή έχουν επιφέρει έναν ήδη νικηφόρο αγώνα.
Κόντρα στην εξουσία και την υποτίμηση των ζωών μας, στηρίζουμε έναν πολιτισμό για την κοινωνική πλειοψηφία, έναν πολιτισμό ικανό να διευρύνει το πνεύμα και να συμβάλλει στον αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση.
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ
10 – 100 – ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ