κείμενο που κολλήθηκε στη σχολή τον ιούνιο του 2010

Τη στιγμή που κράτος και αφεντικά ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με:
•μειώσεις μισθών, συντάξεων και περικοπές επιδομάτων
•εκβιασμούς και απολύσεις (αύξηση ορίου απολύσεων, μείωση αποζημιώσεων)
•αύξηση ΦΠΑ και μείωση αφορολόγητου ορίου
•αύξηση ορίων συνταξιοδότησης και συρρίκνωση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων
•μειώσεις κατώτατου μισθού ως και 200ευρώ (ειδικά για τους «νεότερους»)
•καθιέρωση της ανασφάλιστης-ελαστικής εργασίας (part-time, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εκ περιτροπής εργασία, μπλοκάκια κ.ά.)
Τη στιγμή που το στρατοαστυνομικό κράτος συνεχίζει να γιγαντώνεται με
•εν ψυχρώ δολοφονίες στα σύνορα και στις πόλεις
•τεράστιες δαπάνες για εξοπλισμούς και επικείμενη αύξηση της στρατιωτικής θητείας
•επιθέσεις σε φτωχούς, άστεγους, μετανάστες και ξυλοδαρμούς διαδηλωτών, μικροπωλητών
•ενίσχυση των ενόπλων συμμοριών του σε κάθε γωνιά της πόλης, σε κάθε γειτονιά
Τη στιγμή που ο θεσμικός και εξωθεσμικός ρατσισμός δείχνει τα δόντια του και προσπαθεί να κατευθύνει τις «μάζες» με:
•εκκλήσεις για εθνική ενότητα, συστράτευση και ομοψυχία
•νέους ρατσιστικούς, αντεργατικούς νόμους περί ιθαγένειας, πολιτογράφησης
•υιοθέτηση του «δόγματος της μηδενικής ανοχής» στη μετανάστευση
•«σκούπες» στο κέντρο της Αθήνας και μαχαιρώματα σε μετανάστες
•ιδεολογικά κηρύγματα και παραληρήματα στα μέσα μαζικής εξαπάτησης
 
Ποιος είπε ότι το πανεπιστήμιο είναι «ανεξάρτητο» και δεν υπηρετεί το κράτος και τα αφεντικά;
Όταν οι καθηγητές:
•αναλαμβάνουν ερευνητικά προγράμματα με τη χρηματοδότηση εταιρειών
•αποκομίζουν κέρδη από την άμισθη ή χαμηλόμισθη εργασία φοιτητών προπτυχιακών, μεταπτυχιακών, υποψήφιων διδακτόρων
•παρέχουν ανασφάλιστο άμισθο εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις για πρακτική εργασία
•δουλεύουν σε υψηλά πόστα  στην ελληνική ένωση τραπεζών και στη λεηλασία των δανειοληπτών
•συμμετέχουν σε επιτροπή για το ασφαλιστικό και εισηγούνται με στόμφο μειώσεις συντάξεων
•συμμετέχουν ως γενικοί γραμματείς στο υπουργείο δικαιοσύνης και διατρανώνουν την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στο όνομα της εξίσωσης των φύλων
•γίνονται υπουργοί και ψηφίζουν νόμους υπέρ του κεφαλαίου
•υπερασπίζονται με υπογραφή κειμένων ως διανοούμενοι εργοδοτικές απολύσεις εκδοτών και στρέφονται κατά των εργατικών κινητοποιήσεων
Όταν το πανεπιστήμιο
•έχει απλήρωτους συμβασιούχους καθηγητές και υπάλληλους σε γραμματείες
•έχει ανασφάλιστους καθαριστές μέσω εργολαβικής εταιρείας
Ποιος είπε ότι η αστυνομία και ο στρατός δεν βρίσκονται στα πανεπιστήμια όταν οι καθηγητές:
•αναλαμβάνουν έρευνες για το στρατό, δουλεύουν με στρατιωτικούς και προτείνουν μέσω των “think tanks” την αύξηση της στρατιωτικής θητείας
•φτιάχνουν το πρόγραμμα της σχολής αστυφυλάκων, διδάσκουν σε αστυνομικές σχολές, στη σχολή εθνικής ασφάλειας και δουλεύουν για την ΕΥΠ, την Scotland Yard και την Interpol
•χρηματοδοτούνται και παράγουν γνώση για την αστυνομία στους τομείς της επιτήρησης και της καταστολής καθώς και σε προγράμματα για την αναδιάρθρωση της ελ.ας
•στέλνονται σε «ειδικές αποστολές» από τον υπουργό δολοφονίας του πολίτη
•συμβάλλουν στη γενίκευση της ρουφιανιάς στα συμβούλια πρόληψης της παραβατικότητας
•απαρτίζουν το κεντρικό συμβούλιο των φυλακών
Ποιος είπε ότι ο ρατσισμός δεν εκφέρεται από τα χείλη και τα γραπτά των πανεπιστημιακών όταν:
•εισηγούνται μέσω της ένωσης για τα δικαιώματα του ανθρώπου τον αντεργατικό-ρατσιστικό νόμο περί ιθαγένειας
•συμμετέχουν σε πάνελ εκδηλώσεων φασιστών στηρίζοντας τα μισαλλόδοξα κηρύγματά  τους
•υπογράφουν κείμενα που «προτρέπουν το λαό να κυνηγά και να χτυπά μετανάστες»
 
ΕΣΥ ΑΚΟΜΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΣΑΙ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΣ;
 
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ (και δε θέλει ασυλία…)
 
Τη στιγμή που κράτος και αφεντικά ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με:
•μειώσεις μισθών, συντάξεων και περικοπές επιδομάτων
•εκβιασμούς και απολύσεις (αύξηση ορίου απολύσεων, μείωση αποζημιώσεων)
•αύξηση ΦΠΑ και μείωση αφορολόγητου ορίου
•αύξηση ορίων συνταξιοδότησης και συρρίκνωση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων
•μειώσεις κατώτατου μισθού ως και 200ευρώ (ειδικά για τους «νεότερους»)
•καθιέρωση της ανασφάλιστης-ελαστικής εργασίας (part-time, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εκ περιτροπής εργασία, μπλοκάκια κ.ά.)
Τη στιγμή που το στρατοαστυνομικό κράτος συνεχίζει να γιγαντώνεται με
•εν ψυχρώ δολοφονίες στα σύνορα και στις πόλεις
•τεράστιες δαπάνες για εξοπλισμούς και επικείμενη αύξηση της στρατιωτικής θητείας
•επιθέσεις σε φτωχούς, άστεγους, μετανάστες και ξυλοδαρμούς διαδηλωτών, μικροπωλητών
•ενίσχυση των ενόπλων συμμοριών του σε κάθε γωνιά της πόλης, σε κάθε γειτονιά
Τη στιγμή που ο θεσμικός και εξωθεσμικός ρατσισμός δείχνει τα δόντια του και προσπαθεί να κατευθύνει τις «μάζες» με:
•εκκλήσεις για εθνική ενότητα, συστράτευση και ομοψυχία
•νέους ρατσιστικούς, αντεργατικούς νόμους περί ιθαγένειας, πολιτογράφησης
•υιοθέτηση του «δόγματος της μηδενικής ανοχής» στη μετανάστευση
•«σκούπες» στο κέντρο της Αθήνας και μαχαιρώματα σε μετανάστες
•ιδεολογικά κηρύγματα και παραληρήματα στα μέσα μαζικής εξαπάτησης
 
Ποιος είπε ότι το πανεπιστήμιο είναι «ανεξάρτητο» και δεν υπηρετεί το κράτος και τα αφεντικά;
Όταν οι καθηγητές:
•αναλαμβάνουν ερευνητικά προγράμματα με τη χρηματοδότηση εταιρειών
•αποκομίζουν κέρδη από την άμισθη ή χαμηλόμισθη εργασία φοιτητών προπτυχιακών, μεταπτυχιακών, υποψήφιων διδακτόρων
•παρέχουν ανασφάλιστο άμισθο εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις για πρακτική εργασία
•δουλεύουν σε υψηλά πόστα  στην ελληνική ένωση τραπεζών και στη λεηλασία των δανειοληπτών
•συμμετέχουν σε επιτροπή για το ασφαλιστικό και εισηγούνται με στόμφο μειώσεις συντάξεων
•συμμετέχουν ως γενικοί γραμματείς στο υπουργείο δικαιοσύνης και διατρανώνουν την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στο όνομα της εξίσωσης των φύλων
•γίνονται υπουργοί και ψηφίζουν νόμους υπέρ του κεφαλαίου
•υπερασπίζονται με υπογραφή κειμένων ως διανοούμενοι εργοδοτικές απολύσεις εκδοτών και στρέφονται κατά των εργατικών κινητοποιήσεων
Όταν το πανεπιστήμιο
•έχει απλήρωτους συμβασιούχους καθηγητές και υπάλληλους σε γραμματείες
•έχει ανασφάλιστους καθαριστές μέσω εργολαβικής εταιρείας
Ποιος είπε ότι η αστυνομία και ο στρατός δεν βρίσκονται στα πανεπιστήμια όταν οι καθηγητές:
•αναλαμβάνουν έρευνες για το στρατό, δουλεύουν με στρατιωτικούς και προτείνουν μέσω των “think tanks” την αύξηση της στρατιωτικής θητείας
•φτιάχνουν το πρόγραμμα της σχολής αστυφυλάκων, διδάσκουν σε αστυνομικές σχολές, στη σχολή εθνικής ασφάλειας και δουλεύουν για την ΕΥΠ, την Scotland Yard και την Interpol
•χρηματοδοτούνται και παράγουν γνώση για την αστυνομία στους τομείς της επιτήρησης και της καταστολής καθώς και σε προγράμματα για την αναδιάρθρωση της ελ.ας
•στέλνονται σε «ειδικές αποστολές» από τον υπουργό δολοφονίας του πολίτη
•συμβάλλουν στη γενίκευση της ρουφιανιάς στα συμβούλια πρόληψης της παραβατικότητας
•απαρτίζουν το κεντρικό συμβούλιο των φυλακών
Ποιος είπε ότι ο ρατσισμός δεν εκφέρεται από τα χείλη και τα γραπτά των πανεπιστημιακών όταν:
•εισηγούνται μέσω της ένωσης για τα δικαιώματα του ανθρώπου τον αντεργατικό-ρατσιστικό νόμο περί ιθαγένειας
•συμμετέχουν σε πάνελ εκδηλώσεων φασιστών στηρίζοντας τα μισαλλόδοξα κηρύγματά  τους
•υπογράφουν κείμενα που «προτρέπουν το λαό να κυνηγά και να χτυπά μετανάστες»
 
ΕΣΥ ΑΚΟΜΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΣΑΙ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΣ;
 
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ (και δε θέλει ασυλία…)

για την άρση ασύλου και τη εισβολή μπάτσων στην πολυτεχνειούπολη

ΚΙ ΟΜΩΣ, σύμφωνα με τους πρυτάνεις, σύμφωνα με τους καθηγητές,
ΤΟ ΤΑΝΚ ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ, που εισέβαλε στο πολυτεχνείο το 1973.
Έχει δίκιο, που εισβάλει καθημερινά στα πανεπιστήμια το 2010.

Το Σάββατο 20 Φλεβάρη το βράδυ οι νέες ένοπλες δυνάμεις της αστυνομίας, οι ομάδες Δ, ύστερα απο εντολή που έλαβαν απο το πρυτανικό συμβούλιο του ΕΜΠ και με πρόσχημα την απρόσκοπτη λειτουργία των εργαστηρίων του πολυτεχνείου όλο το εικοσιτετράωρο που “διαταρασσόταν” κατά τη διάρκεια ενός πάρτυ, εισβάλουν στο χώρο της πολυτεχνειούπολης του Ζωγράφου συλλαμβάνοντας 35 άτομα. Τα ΜΜΕ πανηγυρίζουν θριαμβευτικά για τη συνεργασία αστυνομίας και πρυτανικών αρχών και δίνουν τα συγχαρητήρια στις δύο πλευρές σκούζοντας για την αναγκαιότητα αυτής της εισβολής, τονίζοντας με βαθιά ικανοποίηση πως ωρίμασαν οι συνθήκες συναίνεσης για την επέλαση του στρατού της δημοκρατίας στα πανεπιστημιακά εδάφη. Βέβαια, είναι συχνό φαινόμενο η αστυνομία να μπαινοβγαίνει στο λεγόμενο χώρο του ασύλου πραγματοποιώντας συλλήψεις (ΑΠΘ, Νομική).
Την ίδια στιγμή οι ξεφτιλισμένες κομματικές φοιτητικές παρατάξεις μέσω των αντιπροσώπων τους στους διαμεσολαβητικούς μηχανισμούς, επιδοκιμάζουν το ρόλο και τις ενέργειες της αστυνομίας, που πλέον (σύμφωνα και με το νέο νόμο πλαίσιο της Γιαννάκου) προστατεύει ρητά το άσυλο της ελεύθερης διδασκαλίας και έρευνας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι καθηγητές και οι πρυτανικές αρχές συνεργάζονται χέρι-χέρι με την αστυνομία. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς…

– Την απαγόρευση, μετά απο εντολή του Πρύτανη ΕΚΠΑ, αντικατασταλτικής συγκέντρωσης στο χώρο των Προπυλαίων ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Αλεξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια;

– Το σφράγισμα της ΑΣΟΕΕ στις 3 Δεκέμβρη από τον πρύτανη με το πρόσχημα της νέας γρίπης και την προσπάθεια απαγόρευσης εισόδου στη σχολή με ξυλοδαρμούς και χημικά από τα ΜΑΤ για να μην πραγματοποιηθεί γενική συνέλευση;

– Το κλείσιμο του Παντείου στις 14 Νοέμβρη από τον πρύτανη και την εντολή του στην αστυνομία για περικύκλωση της σχολής και για έλεγχο -αποτροπή- όσων ήθελαν να μπουν στη σχολή για να συμμετέχουν σε συνέλευση;

– Την εντολή πρυτάνεων στην Κρήτη για εισβολές των μπάτσων στους πανεπιστημιακούς χώρους τα καλοκαίρια;

– Την εισβολή διμοιριών των ΜΑΤ στις 24 Φλεβάρη λίγο μετά την απεργιακή πορεία μέσα στο ΑΠΘ.

Αυτές οι κινήσεις των πανεπιστημιακών αρχών και των καθηγητών τους δε μας εκπλήσσουν, ούτε μας κάνουν να “πέφτουμε απο τα σύννεφα”. Άλλωστε είναι γνωστή η αγαπημένη –”αθώα”- σχέση τους με τις δολοφονικές δυνάμεις του κράτους.

– Είναι γνωστό πως η αστυνομία έχει καταλάβει τον πανεπιστημιακό χώρο με τους καθηγητές της, τους φοιτητές της, τα “αθώα” ερευνητικά της προγράμματα και τις “αθώες” χρηματοδοτήσεις.

– Είναι γνωστό πως η εξουσία παράγει γνώση και το πανεπιστήμιο παράγει γνώση για την εξουσία και την αστυνομία.

– Είναι γνωστό πως καθηγητές της αστυνομίας διδάσκουν στο Πάντειο πανεπιστήμιο.

– Είναι γνωστό πως καθηγητές Παντείου πληρώνονται αδρά για να εκπαιδεύουν αστυνομικούς για να συνεχίζουν το δολοφονικό τους έργο.

– Είναι γνωστό πως καθηγητές Παντείου πληρώνονται, οργανώνουν και συμμετέχουν σε προγράμματα για την αναδιάρθρωση της ΕΛ.ΑΣ, σε έρευνες για το στρατό και την καταστολή, σε έργα για την εμπέδωση της αστυνομίας και τη νοοτροπία του χαφιεδισμού στη μικροκλίμακα των γειτονιών μέσω των τοπικών «Συμβουλίων Πρόληψης της Εγκληματικότητας».

– Είναι γνωστές και οι συνεργασίες τους με την ΕΥΠ καθώς και με άλλες ξένες υπηρεσίες όπως η Scotland Yard και η Interpol.

– Είναι γνωστό πως οι πανεπιστημιακοί δίνουν καθημερινά τις δικές τους εξετάσεις στους υπουργούς καταστολής
Α.Διαμαντοπούλου και Μ.Χρυσοχοϊδη που ουρλιάζουν για το άσυλο και τους καλούν να λάβουν άμεσα μέτρα γι’αυτό.

Πέραν όμως από τη σύμπνοιά τους με την αστυνομία, οι πανεπιστημιακοί συνεργάζονται ανοιχτά και με τους φασίστες. Πλέον το πανεπιστήμιο έχει απεμπολήσει τα “δημοκρατικά” του κεκτημένα που το ίδιο επικαλείται αφού δίνει τα διαπιστευτήρια του και σε αυτούς.
Αυτοί που επικαλούνται τη δημοκρατία ενάντια στη δικτατορία, που “ανατριχιάζουν” στην εικόνα του τανκ που εισβάλει στο πολυτεχνείο, είναι αυτοί (Πανεπιστήμιο Αθηνών) που ήθελαν να γίνει η μισαλόδοξη ρατσιστική συγκέντρωση των φασιστών στα Προπύλαια στις 6 Φλεβάρη, κάτι βέβαια που αποτράπηκε από τη δυναμική παρουσία αναρχικών-αντιεξουσιαστών-αντιφασιστών. Είναι καθηγητές μας που μέσω της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εισηγήθηκαν το νέο ρατσιστικό νόμο περί ιθαγένειας. Είναι καθηγητές μας αυτοί που παρέχουν νομιμοποίηση στα ρατσιστικά κυρήγματα των φασιστών συμμετέχοντες κατά περιόδους στα πάνελ των άθλιων εκδηλώσεων τους.

Τελικά όντως το τανκ είχε δίκιο. Είχε δίκιο για τη διανόηση. Έχει πλέον και τη συναίνεσή της.

ΜΠΑΤΣΟΙ – TV – ΠΡΥΤΑΝΙΚΗ ΑΡΧΗ
ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ!

πρωτοβουλία από το αντιεξουσιαστικό στέκι παντείου
 
 
 
 
alt   alt
 
 
 
η προκήρυξη σε pdf εδώ

οι εξεγέρσεις γίνονται δε γιορτάζονται

«Ξεσηκώνεστε πάλι. Δεν κατόρθωσαν λοιπόν να σας θάψουν. Αυτό το καταστρεπτικό πνεύμα του Κράτους που σας ερεθίζει δεν είναι συνεπώς το εφήμερο προϊόν μιας νεανικής έξαρσης, αλλά η έκφραση μιας ζωτικής ανάγκης και ενός αληθινού πάθους. Ξεπηδά από τα ίδια τα βάθη της λαϊκής ζωής»

(Bakunin, δυο λόγια στους νεαρούς Ρώσους αδελφούς μου)

 

Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την εξέγερση που ακολούθησε, προκειμένου να καμφθεί κάθε εξεγερτική διάθεση των αγωνιζόμενων ανθρώπων, το κράτος προέβη σε ένα πρωτοφανές όργιο τρομοκρατίας και καταστολής.

Το τελευταίο διάστημα είχε γίνει φανερό πως ο εγκλωβισμός των ανθρώπων και η περιχαράκωση των διαθέσεών τους στα πλαίσια της προάσπισης της δημοκρατίας και των ιδεολογημάτων περί «αντιεξουσιαστών στην εξουσία» δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Μπροστά στην δυσοίωνη για τους εξουσιαστές πραγματικότητα που άρχισε να διαγράφεται και με δεδομένο ότι μια γενικευμένη δυσαρέσκεια με προοπτικές αντίστασης και σύγκρουσης μπορούσε να αναδυθεί ξανά, το κράτος δεν περιορίστηκε μόνο στις μαζικές προσαγωγές “υπόπτων” αλλά πραγματοποίησε και εφόδους σε αυτοοργανωμένους χώρους.

Το απόγευμα του Σαββάτου, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις εισβάλουν στο αναρχικό στέκι «Ρεσάλτο» του Κερατσινίου και συλλαμβάνουν 22 άτομα. Λίγο αργότερα, αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες στους συλληφθέντες καταλαμβάνουν το Δημαρχείο της περιοχής ως ένδειξη διαμαρτυρίας και αντίστασης στην πρωτοφανή προσπάθεια τρομοκράτησης. Και αυτό όμως θα δεχτεί την έφοδο των μπάτσων με αποτέλεσμα να προσαχθούν και να συλληφθούν όλοι οι παρευρισκόμενοι. Συλλήψεις γίνονται και στα Εξάρχεια μετά από επίθεση σε αστυνομικές δυνάμεις που είχαν στρατοπεδεύσει στην περιοχή. Το δόγμα της μηδενικής ανοχής και των προληπτικών συλλήψεων βρίσκει 76 ανθρώπους συλληφθέντες.

Την Κυριακή 6 Δεκέμβρη διαδηλώσεις πραγματοποιούνται σε δεκάδες περιοχές του ελλαδικού χώρου, ενώ στις φυλακές της χώρας έγκλειστοι προχωρούν σε αποχή συσσιτίου στη μνήμη του 15χρονου. Το κράτος, συνεχίζοντας την προσπάθεια τρομοκράτησης, εισβάλει σε έναν ακόμα αυτοοργανωμένο χώρο στα Γιάννενα («Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Ιωαννίνων») χωρίς κανένα πρόσχημα νομιμότητας. Όμως, παρά το έντονο κλίμα κρατικής τρομοκρατίας που είχε επιβληθεί από τις προηγούμενες μέρες, χιλιάδες άνθρωποι, αψηφώντας το, συγκρούονται άγρια με τους μπάτσους, γκρεμίζοντας το μύθο της παντοδυναμίας των κυρίαρχων και σκορπίζοντας στην αποπνικτική ατμόσφαιρα τα όνειρα για χειραγώγηση των εξεγερτικών διαθέσεων. Η πορεία στην Αθήνα, πριν ακόμα ξεκινήσει, δεχόταν τις προκλήσεις και τις επιθέσεις των μπάτσων, ενώ προσάγονταν στα τμήματα δεκάδες άτομα που απλά κατευθυνόντουσαν σε αυτήν. Αποκαλύφθηκαν έτσι τα ψέματα των κρατιστών που διαβεβαίωναν πως θα διασφαλίσουν την ειρηνική συμμετοχή στην επέτειο της δολοφονίας. Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν όπως τα είχαν σχεδιάσει. Πανεπιστημίου, Σταδίου, Προπύλαια, πλατεία Συντάγματος, στήνονται οδοφράγματα, ξεσπούν συγκρούσεις και σπάζονται τράπεζες, πολυκαταστήματα και κάθε σύμβολο καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Παράλληλα καταλαμβάνεται η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών και απελευθερώνεται – κυριολεκτικά και μεταφορικά – από τη θεσμική της λειτουργία με σκοπό να μετατραπεί σε εστία αντίστασης των διαδηλωτών. Οι προκλήσεις και οι επιθέσεις των μπάτσων, ακόμα και ο βαρύς τραυματισμός διαδηλώτριας, υποδήλωσε την πλήρη αδυναμία οποιουδήποτε άλλου μέσου στη συσπείρωση των ανθρώπων γύρω από τους νόμους και τους θεσμούς. Έδειξε ξεκάθαρα τον πανικό και τον τρόμο που κυριεύει τους κυρίαρχους μπροστά στο ανεξέλεγκτο των συγκρούσεων.

Στη συντονισμένη προσπάθεια του εξουσιαστικού στρατοπέδου να κατασυκοφαντήσει τους αγωνιζόμενους ανθρώπους, τα ΜΜΕ στήνουν κυριολεκτικά το ψέμα του χτυπημένου από σιδερολοστό πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστου Κίττα. Ο στόχος είναι προφανής: να επανέλθει στην επιφάνεια το θέμα της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου και να αρχίσει να δημιουργείται η αναγκαία κοινωνική συναίνεση σε ενδεχόμενες κατασταλτικές κινήσεις στα πανεπιστήμια στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης και προσαρμογής των θεσμών και μηχανισμών στις νέες απαιτήσεις των καιρών για την ολοκληρωτική επικράτηση της διευρυμένης κυριαρχίας.

Τη Δευτέρα 7 Δεκέμβρη, στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που είχε προγραμματιστεί από μαθητικές πρωτοβουλίες, φοιτητικούς συλλόγους και εκπαιδευτικούς φορείς, η συγκρουσιακή παρουσία των μαθητών είναι καταλυτική, με τους διάφορους χειραγωγούς να μένουν σταδιακά στο περιθώριο της κινητοποίησης και οι πρώτοι να δείχνουν πως το καλύτερο “μάθημα” εξακολουθεί να παραμένει το “μάθημα” του οδοφράγματος. Και αυτό “διδάσκεται” στον Πειραιά, στον Κορυδαλλό, στα Πατήσια, στο Αιγάλεω, στην Καλλιθέα αλλά και στα Γιάννενα, στο Αγρίνιο και στη Χαλκιδική, στα Τρίκαλα, στο Ναύπλιο, στο Γύθειο και στην Κυπαρισσία, στη Ζάκυνθο και στην Κεφαλονιά, στην Πάρο και στη Χίο, στα Χανιά, στον αγ. Νικόλαο, στο Ρέθυμνο και στο Ηράκλειο Κρήτης, με κεντρικό σύνθημα το πάντα επίκαιρο «ΜΠΑΤΣΟΙ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ» και τα αστυνομικά τμήματα να δέχονται την οργή των μαθητών, καταλήγοντας σήμερα η συγκρουσιακή παρουσία τους να κατατίθενται ως μια ακόμη μαθητική εξεγερτική απόπειρα. Ενώ το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στην Αθήνα πλησίαζε στα Προπύλαια, μπροστά στην κατάσταση που είχε διαμορφωθεί από τις συγκρούσεις των προηγούμενων ημερών και το φόβο των κρατιστών για μια παρατεταμένη αγριότητα και ένταση των συγκρούσεων, μπάτσοι αποκλείουν τους δρόμους που οδηγούν στην περιοχή των Εξαρχείων αλλά και την πρόσβαση στο χώρο ασύλου των Προπυλαίων και της Νομικής Σχολής! Η παγωμάρα των διαδηλωτών μπροστά στο θέαμα των ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων που «προστατεύουν το άσυλο» αντικαταστάθηκε από την αδυναμία του φοιτητικού κινήματος να προασπίσει τα δημοκρατικά του “κεκτημένα”.

Η αποτελεσματικότητα αυτής της έμπρακτης κατάργησης του ασύλου αλλά και ο περιορισμός και η εκτόνωση των όποιων αντιδράσεων στα συνθήματα, καταδεικνύουν το φετιχιστικό δικαίωμα της ασυλίας που προασπίζει το φοιτητικό κίνημα και οι διάφοροι χειραγωγικοί μηχανισμοί της Αριστεράς και όχι τη λειτουργική επανοικειοποίηση των πανεπιστημίων ως ορμητήρια ενάντια στις δυνάμεις της τυραννίας ή σαν αιχμιακό σημείο για την ανάπτυξη απελευθερωτικών πρακτικών. Άλλωστε οι αναρχικοί και οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι δεν τρέφουν ψευδαισθήσεις. Η δυνατότητα της «ασυλίας» δεν παραχωρείται με δημοκρατικές λογικές αλλά κατακτάται από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους. Εξάλλου συγκρουσιακές-εξεγερτικές πρακτικές έχουν εκδηλωθεί στους δρόμους χωρίς άσυλα (Δεκέμβρης ’08 κ.ά.) καταδεικνύοντας ότι δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα σε δημοκρατικές παραχωρήσεις και στους αγώνες των καταπιεσμένων ενάντια στην υποταγή και την εκμετάλλευση.

Αλλά δε χρειάζεται να εξετάσουμε τα πράγματα λεπτομερειακά. Αρκεί να ξύσουμε λίγο το ψεύτικο λούστρο της δημοκρατίας για να πειστούμε ότι μέσα είναι όλα σάπια. Και αυτό συμβαίνει επειδή ακριβώς δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή σπίθα ελευθερίας και αξιοπρέπειας, επειδή όσο περισσότερο οι κυρίαρχοι μιλούν για δημοκρατία τόσο πιο βαριές γίνονται οι αλυσίδες, τόσο πιο στενή γίνεται η φυλακή.

Και αν ο παραληρηματικός λόγος του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη φτάνει να ταυτίζει τον αγώνα των αναρχικών και των αγωνιζόμενων ανθρώπων για αξιοπρέπεια και ελευθερία με εκείνη των ναζί της «Νύχτας των Κρυστάλλων», ας θυμάται ότι η αντίστοιχη κλιμακούμενη παράνοια του Στάλιν, η οποία προμήνυε την περίοδο των διώξεων που θα επακολουθούσε, έγινε το κεντρικό μέλημα της Τσεκά (σοβιετική αστυνομία) στη βίαιη κατάπνιξη κάθε ελεύθερης φωνής.

Όσο περισσότερο οι κυρίαρχοι τρομοκρατούν τους ανθρώπους, βλέποντας ότι οι διάφοροι μηχανισμοί δεν επαρκούν για να συγκρατήσουν την αγανάκτηση και την οργή σε ένταση χρήσιμη για πολιτικά αλισβερίσια και οι συγκρουσιακές πρακτικές οικειοποιούνται από ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, τόσο οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι θα συνεχίζουν να αντιστέκονται και να υψώνουν οδοφράγματα ενάντια στο κράτος και τους παρατρεχάμενούς του, πυρπολώντας κάθε συνθήκη ειρήνης που προσπαθεί να επιβληθεί…

καμία ανοχή στη “μηδενική ανοχή”

άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων

άρση όλων των περιοριστικών όρων