κείμενο για την αντιφασιστική παρέμβαση στο κουκάκι

 

Κυψέλη, Γκύζη, Κουκάκι… Κάποιες από τις πολλές γειτονιές όπου τα τελευταία χρόνια ζουν αρκετοί μετανάστες. Ένα κομμάτι της κοινωνίας που δέχεται καθημερινά την εκμετάλλευση. Γι’ αυτούς το «ευρωπαϊκό όνειρο» μίας καλύτερης ζωής καταρρίπτεται με την είσοδό τους στο ελληνικό κράτος.

Στρατόπεδα συγκέντρωσης, μεροκάματα της πείνας, ανασφάλιστη και ανθυγιεινή εργασία, εργατικά ατυχήματα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας διάχυτος ρατσισμός από τα υποτιμητικά βλέμματα στο δρόμο, μέχρι τα φασιστικά συνθήματα στους τοίχους. Ένας κοινωνικός ρατσισμός που καλλιεργείται συστηματικά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια τόσο από οικονομικούς όσο και από πολιτικούς θεσμούς και μέσα, ρατσισμός που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μικρών και μεγάλων αφεντικών. Ένας ρατσισμός που συμπυκνώθηκε και εκφράστηκε με το πογκρόμ της 4ης του Σεπτέμβρη 2004, όταν ελληναράδες τρομοκράτησαν, ξυλοκόπησαν και σκότωσαν μετανάστες έπειτα από τον ποδοσφαιρικό αγώνα αλβανίας-ελλάδας.

Τόσο σ’ αυτό όσο και σε κάθε «εθνικό πανηγύρι» είναι που έδρασαν παρακρατικοί φασίστες εναντίον μεταναστών με τη σύμπραξη των μπάτσων. Είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται κάθε στιγμή για να προωθήσουν τα εμετικά πιστεύω τους περί «εθνικής υπεροχής» και «καθαρής φυλής», να επιτεθούν σε μετανάστες και σε νεολαίους που δεν ταιριάζουν στα πρότυπά τους. Πιο συγκεκριμένα, στο Κουκάκι δύο-τρεις από αυτούς τους (όχι άγνωστους…) ανεγκέφαλους έχουν κάνει την εμφάνισή τους, γράφοντας γελοία ρατσιστικά συνθήματα εναντίον μεταναστών.

Όσο υπάρχει έμπρακτη συλλογική δράση εναντίον αυτών και των ιδεών τους, τόσο οι προσπάθειες τους να τρομοκρατήσουν μετανάστες και να διασπείρουν τη ρατσιστική προπαγάνδα τους θα πέφτουν στο κενό.

 

Έξω οι φασίστες από τις γειτονιές

Αλληλεγγύη στους μετανάστες

 

Αναρχικές , αναρχικοί από τις γύρω γειτονιές

κνίτες και 8 μάρτη

Το κκε που δεν ενοχλήθηκε καθόλου από την αστυνομία, ούτε ενόχλησε την αστυνομία. Συνθήματα κατά του νομοσχεδίου υπήρχαν, στην άλλη πορεία υπήρχαν τα συνθήματα μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι κτλ.

Καραδήμας, συνδικαλιστής των ΜΑΤ, δελτίο ειδήσεων του Μega

Η διάταξη των μπλοκ διαδηλωτών του ΚΚΕ έδειχνε εξ αρχής πως δεν θα επέτρεπε σε κανέναν να χαλάσει το κλίμα της πορείας. Οι διαδηλωτές με στοίχιση σχεδόν σαν σε παρέλαση δεν χάλασαν καθόλου τις γραμμές τους σε όλη τη διάρκεια της πορείας.

εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, Παρασκευή 16 Μαρτίου 2007

 

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2007. Κατά τη διάρκεια του πανελλαδικού εκπαιδευτικού συλλαλητηρίου εκατοντάδες διαδηλωτές συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας Συντάγματος, τη στιγμή που μέσα στη Βουλή ψηφίζεται ο νόμος-πλαίσιο (ένα από τα σημεία αιχμής του αγώνα των φοιτητών όλους αυτούς τους μήνες). Τα ΜΑΤ αντεπιτίθενται ασκώντας άγρια κατα-στολή σε όσα μπλοκ διαδηλωτών βρέθηκαν μπροστά τους. Κυνηγητά, ξυλοδαρμοί, ασφυξιογόνα, χημικά και συλλήψεις είναι αυτά που ακολουθούν.

Κάτι παρόμοιο θα συμβεί και δύο ώρες αργότερα, όταν οι διαδηλωτές επιστρέφουν στο Σύνταγμα και επιτίθενται και πάλι στις δυνάμεις καταστολής. Αυτή τη φορά, τη νέα επίθεση της αστυνομίας συνδράμει και ο κομματικός μηχανισμός καταστολής του ΚΚΕ (γνω-στότερος και ως… ΚΝΑΤ). Τη στιγμή που οι εκατοντάδες διαδηλωτές που βρίσκονται μπροστά στον «άγνωστο στρατιώτη» καταδιώ-κονται από τους μπάτσους και πνίγονται στα ασφυξιογόνα, τα μπλοκ της κνε που βρίσκονται λίγα μέτρα παραδίπλα στο Ζάππειο κλείνουν τις αλυσίδες μην επιτρέποντας σε κανέναν να μπει στα μπλοκ. Τη στιγμή που οι μπάτσοι κυνηγούν και προσπαθούν να απομονώσουν κόσμο για συλλήψεις, τα ΚΝΑΤ απομονώνουν επίσης κόσμο, αφήνοντάς τον εκτεθειμένο στους… πραίτορες της δημοκρατίας.

Και όμως, η δράση τους δε σταμάτησε εκεί. Ζητούν πάσο από φοιτητές για να μπουν στα μπλοκ που ελέγχουν, στο ύψος της Καρα-γεώργη Σερβίας ανοίγουν τις αλυσίδες τους όχι για να μπουν διαδηλωτές αλλά για να περάσουν οι διμοιρίες των ΜΑΤ που καταδίωκαν άλλους διαδηλωτές!

Δεν μας εκπλήσσει τίποτε από όλα τα παραπάνω. Η μνήμη δεν θολώνει και όλοι θυμόμαστε το ρόλο του κκε και της κνε στους κοινωνικούς αγώνες (από τον εγκλωβισμό 198 αναρχικών στην πορεία του Πολυτεχνείου το 1998 και την παράδοσή τους στα ΜΑΤ (!), μέχρι το ξεπούλημα του αγώνα των ναυτεργατών, τον Φεβρουάριο του 2006). Λοιδορία, συκοφάντηση,διαστρέβλωση, ξεπούλημα.

Πάντα στο βωμό της ψηφοθηρίας και της συναίνεσης που επιτάσσει η δημοκρατία. Δεν μας εκπλήσσει τίποτε, μόνο μας εξοργίζει.

Δεν συκοφαντούν και επιτίθενται μόνο στους αναρχικούς και τους αντιεξουσιαστές, αλλά σε οποιονδήποτε αγωνίζεται και έχει διαφορετικές αντιλήψεις και πρακτικές από αυτές που επιτάσσει η ολοκληρωτική κομματική τους γραμμή.

 

3,5 χρόνια ασφαλίτες…

Μία προβοκατορολογία η οποία δε θα μπορούσε να μην έχει εκφραστεί και μέσα στην Πάντειο. 3,5 χρόνια τώρα, οι αναρχικοί και αντιεξουσιαστές που δραστηριοποιούμαστε στο Πάντειο είμαστε… ασφαλίτες, και το αντιεξουσιαστικό στέκι χώρος διακίνησης ναρκωτικών.Από το ψήφισμα στη γενική συνέλευση της σχολής (όπου έφαγαν απίστευτο… κράξιμο από την πλειοψηφία του κόσμου), μετά τις συγκρούσεις με αφορμή τη μεταφορά του υπουργείου Τύπου δίπλα στη σχολή, για «το διπλό σπάσιμο του ασύλου από αστυνομικές δυνάμεις καθώς και διάφορες ομάδες που καπηλευόμενοι το άσυλο κατέστρεψαν το γυάλινο κτίριο και έδωσαν άλλοθι στα ΜΑΤ να μπουν στο πανεπιστήμιο», μέχρι την ανακοίνωση ότι τα γεγονότα μετά τον εντοπισμό του φασίστα Παπαγιάννη στο εσωτερικό της σχολής (τον Απρίλιο του 2006) ήταν προσχεδιασμένα μεταξύ «ακροκινούμενων ομάδων». Αλήθεια, πόσο προσχεδιασμένα μπορεί να είναι τρία μαχαιρώματα;

Και η ηλίθια προβοκάτσια τους τον Απρίλιο του 2006, όταν ενώ υπήρχε δημόσια ανακοινωμένη εκδήλωση αναρχικών στην Πάντειο, οι κνίτες ειδοποίησαν τον πρύτανη ότι έχουν «πληροφορίες» ότι θα γίνουν επεισόδια για να ακυρώσει την εκδήλωση.

Στην ουσία, πίσω από όλη αυτή την προπαγάνδα κρύβεται το μένος τους για την ύπαρξη αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους. Το μένος τους απέναντι στην πολιτική πρόταση αυτών των εγχειρημάτων, την αυτοοργάνωση, τις οριζόντιες δομές, χωρίς αρχηγούς και αυθεντίες, την ισότιμη συμμετοχή, την καθημερινή σύγκρουση με την ασφυκτικές δομές αυτής της κοινωνίας.

Το κκε όπως και ο συν αποτελούν το αριστερό ανάχωμα της δημοκρατίας. 35 χρόνια δηλώσεων νομιμοφροσύνης, στα πλαίσια της συναίνεσης που επιτάσσει το κοινοβουλευτικό σύστημα, και η συνεχή επιδίωξή τους όταν ένας κοινωνικός αγώνας κινδυνεύει να ξεφύγει από τον έλεγχό τους, να τον αγκιστρώσουν, να τον αποσυμπιέσουν και εν τέλει να τον καταστείλουν. Και, όμως, η ιστορία έχει αποδείξει ότι είναι αρκετές οι φορές που οι κομματικοί μηχανισμοί δεν κατάφεραν να ελέγξουν τους κοινωνικούς αγώνες. Σε μία διαδρομή που το πάθος συναντάει την οργή και η καρδιά την επιθυμία. Απέναντι και ενάντια σε κάθε ολοκληρωτισμό…

 

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ

 

alt

 

η προκήρυξη σε pdf εδώ